Gent Jazz 2017 - evenwichtige affiche

Voorbeschouwing

Gent maakt zich stilaan op voor de zestiende editie van het Gent Jazz festival. De organisatie kondigde een aantal grote namen aan, zowel in de jazz (Wayne Shorter, Hancock, Norah Jones) als daarbuiten (Einstürzende Neubauten, Grace Jones,..), maar zorgde vooral voor een evenwichtig ogende affiche. 

Evenwicht is inderdaad het kernwoord voor het jazzfestival, dat een heel uiteenlopend publiek bedient. Zij, die komen voor de traditionelere jazzconcerten, worden bediend met internationale toppers, maar de organisatie voorziet vanzelfsprekend ook ruimte voor jong (jazz)talent.

Een band als Hoera! (13 juli) bijvoorbeeld; drie jonge muzikanten (Bert en Stijn Cools, Dries Lahaye) wiens talent buiten kijf staat. Zij wonnen eerder al Jong Jazztalent Gent en mogen tussen een select aantal bands hun eigenzinnige ding doen. Dit zijn durvers die de platgetreden paden helemaal verlaten. Samenwerken met een elektronica-artiest als Roman Hiele? Draaien ze de hand niet voor om. Daar ook nog eens een heel koor bij betrekken? Al evenmin. Nu al één van de concerten op Gent Jazz 2017 om naar uit te kijken. Hoera!

In dezelfde categorie jong talent nemen we het ook graag op voor Blow (14 juli), een Gents trio dat de turntables vervangt door een drummer, maar met twee saxofoons een intrigerend groepsgeluid neerzet. In wezen spelen ze een thuismatch. We zagen ze eerder al aan het werk tijdens een Radio 1-sessie samen met Trixie Whitley (14 juli), evengoed een Gentse (zij het deels New Yorks) die voor eigen publiek ongetwijfeld een potige set neer zal zetten.

De Belgische jazz doet het enorm goed de laatste jaren. Dat is ook op te maken uit de selectie op Gent Jazz. De organisatie houdt de vinger aan de pols met onder meer concerten van Compro Oro (6 juli), Brain//Child (14 juli), Labtrio met 'Nature City' (9 juli) en Schntzl (7 juli) of het duo Lasure/Vandevelde . Daarmee bewijst Gent Jazz dat men niet alleen aandacht heeft voor de headliners, maar ook podiumkansen biedt aan artiesten en groepen, die buiten de lijntjes kleuren.

Dat zoiets de moeite loont, bewijst ook een band als Stuff! (13 juli), die we vorig jaar op Jazz Middelheim nog aan het werk zagen. Zij brachten dit jaar het heerlijke 'Old Planets, New Dreams' uit en zullen op Gent Jazz bewijzen waarom zij één van de hotste bands in Gent Jazztown zijn.

Ook om naar uit te kijken is het greatest hits-concert van de Einstürzende Neubauten (15 juli). Oogt een beetje bijzonder op een jazzfestival. Daar staat tegenover dat de groep rond frontman Blixa Bargeld nooit teleurstelt. Dat de groep gebruik maakt van een batterij onconventionele instrumenten waardoor het soms lijkt alsof de werken aan de Antwerpse leien tijdelijk verplaatst worden naar een podium te Gent, mag eigenlijk geen bezwaar vormen. Ook diezelfde dag te Gent : Fire!, met saxofonist Mats Gustafsson in de rangen dat weleens voor één van de grote verrassingen van het festival zou kunnen zorgen.

Nog zo'n enfant terrible, maar dan van een heel ander kaliber, is Peter Doherty (Babyshambles, Libertines)(14 juli). Hij staat op Gent Jazz met 'Hamburg Demonstrations', de opvolger van 'Grace/Wastelands', dat het album moet worden dat de heropstanding van de Britse songschrijver moet inluiden. Doherty, los van alle sensatiebeluste media, is een unieke persoonlijkheid en bezit naast flair en charme ook het godvergeven talent om de wereld een beetje naar de eigen, muzikale hand te zetten.

UIteindelijk is hij maar één van de intrigerende namen op de affiche. Er is ook nog Robert Glasper Experiment (13 juli), een Amerikaanse artiest die een erg hedendaags jazzgeluid laat horen waarin ook stevige scheuten hiphop en soul vervat zitten. Glasper werkte de laatste jaren rond 'Black Radio' en deed onlangs nog een fijn Miles Davis tributeproject. Een concert dat, net als dat van drumbeest Makaya McCraven (13 juli) (check het werkelijk magistrale 'In The Moment') het moet hebben van zalige grooves & vibes!

Qua artiesten van over de plas is één van de grote uithangborden tenorsaxofonist Kamasi Washington (13 juli). Die hebben we helaas vorig jaar gemist. Herkansing dit jaar dus. De Grote, Vriendelijke Jazzreus zal niet enkel werk laat horen uit het drieluik 'The Epic', maar heeft plechtig beloofd ook nieuw werk aan te snijden. En dat is niets anders dan de waarheid. Het optreden van Washington belooft in ieder geval een topconcert te worden.

Nu we daar toch aanbeland zijn: één van onze voorbeschouwingstips luistert naar de naam Shabaka Hutchings. Die zagen we op korte tijd maar liefst twee keer aan het werk ; met het intergalactische The Comet Is Coming (Les Nuits Bota) en met Sons Of Kemet (De Roma). Om maar te zeggen: Hutchings werpt zich op als een hedendaagse jazzgod. De speeldrift druipt ervan af. Om hem nu al uit te roepen tot een moderne, up-to-date versie van Coltrane is het sowieso te vroeg, maar dat de grote, immer goedlachse Shabaka met zijn Ancestors (13 juli) op uiterst uitzinnige wijze de 'Wisdom Of Elders' gaat overdragen op Gent en omstreken staat nu al vast. Zonder meer één van de must see's op Gent Jazz 2017. En als u ons niet gelooft, vraag het dan maar aan Kurt Overbergh (AB).

Bovendien slaagt Gent Jazz er ook in om een aantal grote kleppers naar Gent te halen. Herbie Hancock (7 juli) bijvoorbeeld, ook al teert die de laatste jaren nogal sterk op zijn status van legende en zijn voorgeschiedenis (met classics als 'Headhunters' en 'Maiden Voyage' en nummers als Rockit, Watermelon Man en Cantaloupe Island). Het meest noemenswaardige in de recente tijdslijn van "Herb" zijn een project rond 'The Joni Letters' (2007), waarmee de jazzmuzikant een ode brengt aan een van de allergrootste songschrijfsters ooit en eentje onder de titel 'The Imagine Project' (2010), waarin hij samen met een aantal artiesten van internationale allure (John Legend, Los Lobos, Anoushka Shankar) een aantal klassiekers zoals Tomorrow Never Knows en A Change Is Gonna Come herwerkt. Benieuwd wat hij het Gent Jazz-publiek zal serveren. Momenteel zit hij trouwens in de studio voor een nieuw album; dus mogelijk wordt er wat nieuw werk geserveerd.

Minstens even aanstipwaardig, misschien zelfs net ietsje meer, is het optreden van het McCoy Tyner Trio (8 juli), een optreden op maat van de jazzliefhebber die vasthoudt aan tradities. Hoewel McCoy Tyner een krasse knar op leeftijd is, zal hij in een meer dan bijzondere samenwerking met Craig Taborn (enige tijd terug nog in De Singer te zien), contrabas en drums, een pianojazzconcert geven om vingers en duimen bij af te likken.

Heel anders is diva Grace Jones (6 juli) die de allereerste festivaldag mag afsluiten en van de Bijlokesite een site voor Nightclubbing maakt. Variatie troef, want ook wereldster Norah Jones (9 juli) zal voor een bijzondere passage op Gent Jazz tekenen.

Nog zo'n naam met gewicht op de affiche is Wayne Shorter (8 juli). Hij brengt met een kwartet topmuzikanten, waaronder sterdrummer Brian Blade, 'Emanon' tot leven, een project geïnspireerd door science-fiction, strips en superhelden. Voor het project werkt het Wayne Shorter Quartet samen met The Casco Philharmonic (in samenwerking met het Festival Van Vlaanderen). Dat moet wel uitmonden in één van de legendarische avonden van Gent Jazz 2017.