Christophe Demunter

Op een concert steekt hij er steevast bovenuit. Letterlijk, maar ook in de bloem- en ander florarijke taal, die hij hanteert voor de beschrijving ervan. (cd) heeft zich voor zijn jaaroverzicht niet ingehouden. We hadden ook niet anders verwacht.

Beste albums?

Godspeed You! Black Emperor - ‘G_d’s Pee AT STATE’S END!’

De wereld heeft eigenlijk geen nieuwe platen van Godspeed meer nodig, maar toch is elke plaat telkens weer een openbaring. Ook de onverwachte worp in 2021. Twee lang uitgesponnen vintage Godspeed songs en twee kortere - toch in hun universum - songs. Vooral die laatste twee a-typische nummers overweldigden mij.

Arab Strap - ‘As Days Get Dark’

Al sinds de afscheidstournee in 2006 keek ik hoopvol uit naar nieuw werk van Arab Strap en vorig jaar was het plots zover. Het lange wachten werd geen teleurstelling want 'As Days Get Dark' werd een grand cru Arab Strap-album. Heerlijk zwartgallig. Heerlijk zelfrelativerend. Enkel dat concert ontbreekt nog (2022?).

Low - ‘Hey What’

Zowat in elk eindejaarslijstje dat ik de eerste helft van december al zag passeren. En terecht. Low overtreft nog maar eens zichzelf. In mijn review van de plaat schreef ik dat "anno 2021 niemand poëtischer kan omgaan met noise dan Low". In alle bescheidenheid vind ik dat nog steeds een schone zin.

Thisquietarmy x Away - ‘The Singularity, Phase II’

Marco Borsato moet eens ophouden met beweren dat de meeste dronen bedrog zijn. Ook dit jaar bewees Thisquietarmy dat drones je muzikale ziel wel degelijk kunnen omploegen. Het vervolg op de eerste samenwerking met Away (Michel Langevin van Voivod) was minstens even straf. Weinigen kunnen creatiever omgaan met noise.

Squid - ‘Bright Green Field’

Ik had evengoed de laatste plaat van Shame, Black Midi of Black Country, New Road kunnen kiezen.

Beste song?

Hoe mooi kan muziek zijn? Verslavende song van Gilles Demolder die naast Oathbreaker en Wiegedood zijn eigen(zinnige) weg gaat. Siem Reap had evengoed in mijn lijstje van platen of concerten kunnen staan, maar song van het jaar is toch ook een mooie award. Tien minuten lang. En dan nog slaagde ik er meermaals in om het nummer tien keer na elkaar op endless repeat af te spelen. Wereldsong!

De resterende podiumplaatsen gaan naar Reve van Slow Crush en Human, For A Minute van Shame.

Mooiste artwork?

Amenra – 'De Doorn'

Ik raakte in de loop van het jaar de tel kwijt van het aantal speciale versies van de recentste plaat van Amenra. Op Leffingeleuren zag ik aan de merch ‘De Doorn’, gewikkeld in een gouden extra hoes met magneetstrip. Dat extra jasje (ontworpen door Le 7e Oeil) was even mooi als het concert.

Knapste video?

Bij deze vraag denk ik niet zozeer aan videoclips, maar aan visuals tijdens concerten. BARST testte met een coole film door Niels Verwijk de grens af tussen audio en video, en bracht dat conceptalbum ‘REAL’ eenmalig tijdens het 24 Hours Deep Listening festival, begin oktober. Maar de trofee gaat alsnog naar de verbluffende visuals van IIVII tijdens datzelfde festival.

Wat is het beste concert dat je dit jaar gezien hebt?

Het was honderdtweeënzestig dagen wachten op het eerste concert van het jaar, maar in de tweede jaarhelft kon ik op dertig concertavonden toch nog een kleine honderd bands meepikken. Kiezen is verliezen, dus maak ik er maar een top tien van:

Mooiste: The Microphones (Sonic City 14/11) - Phil Elverum houdt één song ruim drie kwartier aan, het had drie dagen mogen duren

Meest relaxte: BEAK (Leffingeleuren 17/09) - retestrak tijdens de songs, maar lachen, gieren, brullen tussen de songs)

Meest gesofisticeerde: Black Country, New Road (Botanique 24/10) - elke seconde telde

Frisse windjes: Automatic (Sonic City 14/11, Vooruit 22/11) en Yard Act (Sonic City 14/11) - instant fan

Strafste concert all-round: Black Midi (Botanique 29/11) - de band die live al verbluffend was, overtrof zichzelf (ook een heel sympathieke oplossing om twee keer te spelen, net na het ingaan van strengere corona-regels, zodat niemand van de ticketkopers de band hoefde te missen)

Vaste waarden die ook in 2021 niet teleurstelden: Sophia (Leffinge 04/07, Botanique 11/09, Leffinge 19/09), Notwist (Tourcoing, 16/10), de portables (duysterfestival Handelsbeurs 11/11, Eeklo 27/11)

Sympathiekste: in tijden van nood word je inventief. Voor het tweede jaar op rij werd het Deep In The Woods festival afgelast, maar begin september doken we nog dieper in een nabijgelegen bos voor een primitief doch creatief festivalletje (zonder nutsvoorzieningen!) waar we genoten van Lone Blue Heron (zie ook ons daMusic lockdownfestival vorig jaar) en het debuut van Fragment.

Van welk geannuleerd optreden heb je het meeste spijt?

Het is te laat om nog achterom te kijken. Momenteel hoop ik vooral dat de optredens van Godspeed You! Black Emperor in januari 2022 niet in het water vallen. Cross your fingers like antennas to heaven.

Wat moet er op muzikaal vlak veranderen?

Kunnen we eens ophouden met platen over twee schijven te verdelen (telkens op 45rpm)? Het wordt me net iets te vaak opstaan uit de luie zetel om de plaat om te draaien of te wisselen. Tot zover het geklaag.

Mooiste stukje songtekst dat je bent tegengekomen?

"Dear life, be nice to me" uit Happiness Is Other People van Siem Reap. Omdat een kennis met wie ik de song had gedeeld achteraf die zin eruit gepikt had om haar bad break-up te illustreren.

Verder ook wel genoten van een paar mooie zinnen tijdens de concerten van de portables (“Is this the sound of cosmic inflation? / Is this the sound of space expanding?”) en van de geimproviseerde lofzang aan Kuifje door Geordie Greep van Black Midi aan het begin van het Brusselse concert.

Beste platenwinkel ?

Consouling Store in Gent, want “platen kopen bij Mike is platen kopen bij een vriend” (excuses, mevrouw Leemans). Maar meer nog dan de platenwinkel blijft het engagement en enthousiasme van de Consouling Sounds crew om nieuw ,maar haast kansloos talent toch een forum te bieden, me ontroeren. Soms letterlijk.

Beste playlist?

Wegens nog steeds geen spofity-account, gebruik ik voor deze mijn joker.

In de categorie beste playlist van een concert? Wel ja, The Microphones op Sonic City. Omdat een playlist overbodig is op een concert dat rond één enkele song is opgebouwd.

Wat verwacht je persoonlijk op muzikaal vlak van 2022?

Na het jaar waarin Mogwai de nummer één van de Britse album charts kan halen, lijkt niets nog onmogelijk.

Ik hoop vooral dat de geplande concerten in 2022 gewoon kunnen doorgaan. En na de illustere maandelijkse releases van de portables (de 'Silver Series'), kijk ik ook wel uit naar hun jubileumalbum dat in 2022 zou verschijnen.