Big Thief - Dragon New Warm Mountain I Believe In You

4AD

Welke aromatische kruiden of paddestoelen de leden van deze band nuttigen, is niet helemaal bekend, maar het leverde sinds 2016 een bijna onafgebroken stroom aan muziek van hoog niveau op.

Hoewel, in 2018 bleef het even stil. Als band toch, want dat was het jaar van ‘Abys Kiss’, één van de soloplaten van frontvrouw Adrianne Lenker, en van het eerste volwaardige album van gitarist-zanger Buck Meek. En in 2020 was er enkel de single Love In Mine en een ep met demo’s om de door Covid werkloze crew te steunen.

Eigenlijk ontsprong de bron van de band zelfs nog vroeger dan 2016. In 2014 al waren er de ep’s ‘a-sides’ en ‘b-sides’ van Lenker en Meek, het centrale duo van de band, waartoe ook bassist Max Oleartchik en drummer James Krivchenia behoren. De allereerste echt plaat van de band heette ‘Masterpiece’ en daar was geen letter van gelogen. Maar het strafste is dat ze het niveau van dat debuut nu al zes jaar aanhouden. Nog altijd klinkt Big Thief even fris en organisch. Lenker en co laten het allemaal zo gemakkelijk klinken dat je er ongemakkelijk van wordt. Avontuurlijk zonder de sound te verloochenen en experimenterend zonder uit de bocht te gaan.

Dit keer leveren ze zowaar een dubbelalbum af, voorafgegaan door een live-ep en een rits singles in 2021, waardoor we bijna de helft van de songs kennen nog voor de release van het album. Acht werden er in totaal al digitaal gelanceerd, waaronder het “oudje” Spud Infinity dat we Lenker al hoorden brengen tijdens de passage in De Charlatan in Gent drie jaar geleden. Ook Sparrow was de fans al enkele jaren bekend. Het is een concept dat de band al langer hanteert. Songs worden in verschillende versies live gespeeld, zowel solo als met band nog voor ze op de plaat belanden. Toch is het nieuwe dubbelalbum, ook voor de die-hard fans (en zij zijn met talrijker) nog smullen. Er valt genoeg te ontdekken, want een aantal nummers werden angstvallig verborgen, als was het de wintervoorraad van een eekhoorn.

Niet moeilijk, want voor deze plaat trok de band ongewoon veel tijd uit. In 2020 schreven ze meer dan vijfenveertig songs tijdens vier aparte sessies op totaal andere plaatsen van Upstate New York, over Topanga Canyon en de Rocky Mountains tot Tucson, Arizona. Dit kaderde in het initiële plan van drummer – en producer van dienst – Krivchenia om alle verschillende aspecten van de band te vatten op één enkel album.

De eerste sessie onder het goedkeurende oog van Sam Evian leverde natuurlijk klinkende “kampvuurliedjes” op als Certainty en Sparrow. De songs opgenomen in Californië met Shawn Everett klinken grootser en psychedelischer, niet alleen muzikaal, maar ook tekstueel. De woordenstroom, die uit Lenkers mond ontsnapt, klinkt logisch, maar wie de tekst van Little Things of Time Escaping erop naslaat, krijgt er kop noch staart aan. Of weet u wat ze bedoelt met: "Electric waves, a rush of energy / Silent river pouring backward eternally / Through the phase and touch of entropy / Old age in the beginner”?

De derde sessie was met technicus Dom Monks, de man die mede verantwoordelijk was voor de magie op ‘UFOF’ en ‘Two Hands’. Ook hij komt soms met verrassende ideeën. Zo staat op de plaat de repetitieversie van Change, wat het nummer de frisheid geeft van een lenteklokje. De band nodigde ook fluitist Richard Hardy en Lenkers broer Noah uit. De eerste is te horen op No Reason en Noah Lenker speelt mondharp op Spud Infinity. Voor de laatste sessie nodigde de band dan weer Mat Davidson (Twain) uit. Diens viool en stem zitten in de erg spontaan aanvoelende songs die ze in Tucson opnamen. Je hoort de band plezier maken en ongeremd samen spelen. Een feest voor het oor! Luister gewoon maar naar Red Moon of Blue Lightning en probeer niet mee te tikken met je voet.

Met twintig nummers zou je kunnen denken dat dit een lange zit is, een lange treinrit door ruraal Amerika met een paar muzikale hippies die in de coupé wat doelloos jammen. Vergeet dat vooroordeel. ‘Dragon New Warm Mountain I Believe In You’ klinkt zo fris en gevarieerd dat de plaat nooit verveelt. Telkens ontdek je nieuwe dingen zoals de vreemde fluitjes in Heavy Bend, een ritme dat gespeeld wordt op twee keien of een zinsnede als “I wanna be the shoelace that you tie / I wanna be the wrinkle in your eye/ the vapor that gets you high”. Klinkt beter dan: “Ik wil je Valentijntje zijn", niet? Doe er je voordeel mee. En vooral: koop deze plaat want dit klinkt als het testament van de beste band ter wereld.