Big Thief - Two Hands

4AD

Adrianne Lenker en haar band Big Thief zijn al het hele jaar prominent aanwezig. Meer nog: Lenker en de haren kroonden zich tot dé band van het jaar met twee uitstekende albums en ook nog eens een beklijvend solo-optreden van Lenker begin dit jaar in Gent.

Wie er ‘Masterpiece’ uit 2016, ‘Capacity’ uit 2017, ‘abysskiss’ uit 2018 en ‘U.F.O.F’ en ‘Two Hands’ (allebei van dit jaar) even bijneemt, kan niet anders dan besluiten dat, ondanks de gigantische stroom aan songs, de kwaliteit van de muziek van Big Thief niet te leiden heeft onder de kwantiteit. Meer zelfs: op het laatste album laait het vuur van creativiteit nog hoger op dan daarvoor en de plaat bevat met The Toy, Those Girls, Shoulders, Not en Cut My Hair een pak songs die de band al jaren live speelt.

‘Two Hands’ werd aangekondigd als de aardse tweeling van het hemelse ‘U.F.O.F.’ En ja, de songteksten op de plaat behelzen meer aardse beslommeringen dan op de vorige plaat die slechts vijf maand geleden verscheen. Er is een duidelijke link naar de strijd die Greta Thunberg startte met Shoulders, dat de wonden van moeder Aarde bezingt. De tekst “And the blood of the man who killed my mother with his hands is in me / it’s in me / in my veins” poogt de luisteraar te wijzen op de gevaren die onze planeet bedreigen, maar er is toch ook plaats om de vergankelijke schoonheid van ons sterfelijke zwoegen te bezingen.

Dit album werd opgenomen meteen na de opnames van ‘U.F.O.F.’ en de band trok daarvoor naar een verlaten plek op de grens nabij Texas en Mexico. Daar schaarden ze zich in een kleine blokhut rond een microfoon om het ei, dat ze dringend kwijt moesten, te leggen.

De zang van Lenker werd nauwelijks overdubd en door de live opname kan je bijna het stof ruiken dat de band opwierp bij het meestampen met de voeten op het ritme van de vaak stevige songs. De dik zes minuten durende, vooruitgestuurde single Not was in elk geval een betrouwbaar kompas richting album en een bewijs dat het meer dan een gimmick is.

Deze songs smeekten om onopgesmukt en rauw op plaat te verschijnen. Ze zitten zo vol emoties dat een gepolijste plaat afbreuk zou doen aan het vermogen om te doen wenen, dromen en bedwelmen. In het verleden heeft Lenker wel bewezen dat zelfs haar gefluisterde poëzie en aarzelende gitaarplukken in staat waren om grote emoties op te wekken, maar nu gaat het deksel echt van de hogedrukpan.

Het knappe is dat hiervoor geen leger aan strijkers wordt bovengehaald. De instrumentatie is simpel en beperkt zich tot de basis, zoals Neil Young of andere seventiesrockers dat ook deden, maar in combinatie met het keelgeluid van Lenker, weten ze je mee te slepen als nooit tevoren. Luister maar naar meest recente single Forgotten Eyes.

En het is niet dat elk nummer schuurt als Not, songs als opener Rock And Sing, Those Girls, Wolf en Cut My Hair zijn minimalistisch en delicaat, wat ervoor zorgt dat de plaat niet geheel hopeloos klinkt en versmachtend zou werken. Door de tedere observaties in liefdevolle poëzie te vatten, laat Lenker voldoende licht toe om dan, te gepasten tijde, echt uit te kunnen halen.  

“Cry With Me”, zingt Lenker in de opener en dat deden we. We kunnen u aanraden hetzelfde te doen. Het was heilzaam. “While you listen, let your own two hands rest in front of your body with palms facing inward and see what power grows between them”, raadt de promo aan. Maar ook zonder lotushouding lukt het om te genieten onder een hoofdtelefoon.

Op 5 maart keert Big Thief terug naar Brussel, na twee show in de Botanique is nu de AB aan de beurt.