De clashes van Pukkelpop 2018 (1/2)

Voorbeschouwing

Binnenkort is het weer Pukkelpop. Van zodra het tijdschema online staat, start voor ons het puzzelen om op die vier dagen toch maar zoveel mogelijk concerten te zien. Omdat we geen fans zijn van het halve werk, zitten daar ook deze editie een aantal dilemma’s tussen. Aan u de keuze.

 

Al vanaf dag 1 treedt de eerste keuzestress al op. Gaan we voor de eigenzinnige hiphop van De Jeugd Van Tegenwoordig (woensdag, 22u50-23u50, Dance Hall) of kiezen we voor de melodieuze, catchy pop van Novastar (woensdag, 22u50-23u50, Castello)?

De Jeugd Van tegenwoordig dropte in 2005 debuutsingle Watskeburt en zijn sindsdien niet meer weg te denken uit de Nederlandstalige muziekscene. Willie Wartaal, Vieze Fur, Faberyayo en geluidswizard Bas Bron brachten recent hun zesde studioalbum ‘Leuk’ uit dat weer bol staat van de dansbare beats en rhymes. Live staat het viertal altijd garant voor een dansfeest!

De nieuwe plaat  van Novastar, ‘In The Cold Light Of Monday’, is er nog niet, maar nummers als Home Is Not Home en Pale Eyes beloven alweer het allerbeste. Joost Zweegers heeft al jaren een patent op melodieuze, betoverende songs die zich vlot in het gehoor nestelen en op kousenvoeten sprokkelde hij de afgelopen jaren een heuse reeks hits bijeen.

 

Op donderdagnamiddag trekken we sowieso naar binnen, maar het is maar de vraag of we voor de hiphop van Brockhampton (donderdag, 16u30-17u20, Dance Hall) kiezen, dan wel voor de dancepunk van Death From Above (donderdag, 16u30-17u20, Marquee).

Ze noemen zichzelf een boysband, maar het vijftienkoppige hiphopcollectief Brockhampton is zoveel meer dan dat. In 2016 kwamen ze op de proppen met de mixtape ‘All American Trash’ en in het najaar van 2017 brachten ze op enkele maanden tijd drie (!!) meer dan degelijke albums uit: ‘Saturation’, ‘Saturation II’ en ‘Saturation III’. Ze hebben muzikanten, rappers, grafische ontwerpers en producers in de rangen waardoor ze ook gewoonweg alles zelf doen en bijgevolg een bijzonder frisse wind door het hiphoplandschap laten waaien.

Voor wie het eerder op stevige gitaren gemunt heeft is er op dat moment het Canadese dancepunkduo Death From Above. In 2004 lieten ze met  debuutplaat ‘You’re A Woman, I’m A Machine’ een bijzonder fris geluid horen om dan even snel als ze gekomen waren weer te verdwijnen. In 2014 waren ze plots terug met ‘The Physical World’, een kopstoot van een plaat. Op Pukkelpop komen ze de derde ‘Outrage! Now’ voorstellen en dat belooft een rauw, compromisloos concert te worden. Voor wie het even gehad heeft met elektronica, maar toch de benen wil strekken.

’s Avonds is het kiezen tussen de gelaagde, grootse Americana van The War On Drugs (donderdag, 21u-22u30, Main Stage) of de weirde, melancholische pop van de Noorse Aurora (donderdag, 21u05-22u05, Club).

De laatste plaat van The War On Drugs ‘A Deeper Understanding’ was eind 2017 niet weg te denken uit de vele eindejaarslijstjes. Het duurde nochtans bijna tien jaar en drie langspelers voor de band rond Adam Granduciel in 2014 met ‘Lost In The Dream’ het grote publiek wist te bereiken. De sound van The War On Drugs is een mix van Americana en alternatieve rock met oog en ruimte voor melancholie en melodie. In 2014 speelden ze een legendarisch concert in de club van Pukkelpop; een kunstje dat ze nu gaan overdoen op de main stage.

Op datzelfde moment zal Aurora haar duivels ontbinden in die club. De Noorse singer-songwriter brak in 2015 door met haar debuutsingles Runaway en Running With The Wolves en bereikte de top van de streamingcharts. Op het podium weet Aurora met haar weirdness en sterke persoonlijkheid een publiek op bijzondere wijze rond de vingers te winden. Haar donkere, elektronische pop zal in de club bijzonder goed tot zijn recht komen.

En nog iets later op de avond wedijvert zwaargewicht en headliner Arcade Fire (donderdag, 23u30 – 01u00, Main Stage) met het Australische zangtalent Nick Murphy (donderdag, 23u30 – 00u30, Club). Een eenvoudige keuze? Toch niet.

Goed, ‘Everything Now’ was niet de beste plaat van de Canadese rockband Arcade Fire, maar Win Butler en co zijn en blijven nog steeds legendes met een ijzersterke livereputatie. De band staat voor knotsgekke, maar tegelijk grootse stadionrock, wat van hen een uiterst geschikte slotact maakt. En - eerlijk? - als we hen zouden missen, lijkt het een beetje alsof we het begrip “cultuur” de rug toe keren.

Maar de drang om al die toeters en bellen de rug toe te keren en te kiezen voor intieme, licht melancholische singersongwritermuziek is, om eerlijk te zijn, erg groot. De naam Nick Murphy doet misschien niet meteen een belletje rinkelen, maar Chet Faker des te meer. De Australiër zette zich in 2011 op de kaart met een cover van het nummer No Diggity (we vragen ons af of de jeugd het originele nummer later nog zal kennen) en scoorde sindsdien hits met Talk Is Cheap en Gold. Als je een verleidelijke blend van soul, r&b en elektronica verkiest boven pompeuze stadionrock, dan is dit een gouden optie.

Toch vormen zij niet het laatste dilemma van de dag. Tenminste, als u nog wat zin en kracht hebt om uw benen te strekken voor u uw tent in duikelt. In het nachtprogramma vinden we namelijk nog een dilemma: Bonobo (donderdag, 01u00-02u00, Marquee) treft Mr. Carmack (donderdag, 01u00-02u00, Lift) op de affiche.

De Britse Bonobo kraakte in 2000 de code voor een succesvolle, vernieuwende sound en zette sindsdien een eigen stempel op de hedendaagse dansmuziek. Noem het breakbeat, chillout, ambient of fletse techno, eigenlijk is het gewoon honderd procent Bonobo. Muziek maken die tegelijk intiem en aantrekkelijk, maar ook koud en ver weg klinkt, je moet het maar doen. Intussen werd hij in 2017 alvast genomineerd voor 'Best Live Act' en sleepte hij met ‘Migration’ de prijs van 'Album Of The Year' in de wacht op de Electronic Music Awards (EMA).

Daartegenover staat dan weer King Carmack, wiens muziek schippert tussen overstuurde, instrumentale hiphop en experimentele elektronica. In 2014 speelde hij in Londen voor de Boiler Room, wat uitdraaide op een legendarische dj-set en een allicht vernielde zaal. En dat gaat hij gewoon opnieuw doen op Pukkelpop. Geloof ons, daar wilt u getuige van zijn!