Arcade Fire - Everything now

Columbia Records

Wanneer één van de meest relevante indiebands, die deze eeuw werden opgericht, na vier jaar eindelijk nog eens met een nieuw album komt, zijn onze oren vanzelfsprekend gespitst. En guess what? ‘Everything now’, de vijfde langspeler van het Canadese Arcade Fire, maakt de hooggespannen verwachtingen volledig waar. Dit is een groep die niet enkel live, maar dus ook op plaat zichzelf blijft heruitvinden en die we alleen al daarom de actuele populariteit zonder meer gunnen.

Everything now

‘Everything now’ opent én eindigt met een dromerige, meer elektronische variant van het titelnummer en de eerste single uit het album. Juist ja, die joekel van een zomerhit die u nu al een tijdje meeneuriet of -fluit, onder meer gekenmerkt door een panfluit en verslavende koortjes. Aanstekelijk en dansbaar, maar eerder groovy van aard is eveneens het daaropvolgende Signs Of life.

De evolutie naar een meer elektronische popsound is overigens in wel meer songs duidelijk voelbaar. Put Your Money On Me bijvoorbeeld, dat je meteen vastgrijpt en niet meer loslaat. Electric Blue neigt zelfs, ook al door de hoge stem van Régine Chassagne, naar disco. Eén van de prijsnummers is het voortdenderende, knap naar een climax opbouwende Creature Comfort.

Maar ook het relatief rustige en door Win Butler op sensuele wijze gezongen Good God Damn gooit hoge ogen. Wie per se nog eens prominent aanwezige gitaren en een stevig rockend Arcade Fire wil horen, komt ditmaal in feite alleen met het korte Infinite Content aan zijn trekken; een nummer dat trouwens meteen erna hernomen wordt in een al even korte, chill-out-achtige, unplugged versie. Grappig effect.

Is Arcade Fire met deze ‘Everything now’ verantwoordelijk voor een van dé albums van 2017? Dat zal de tijd uitwijzen. Want niet alle tracks zijn even sterk, wat natuurlijk ook betekent dat het groeiertjes (kunnen) zijn. Je hoort alleszins dat ze er zelf veel plezier aan beleefd hebben om deze plaat te maken en dat ze nog altijd niet voor één gat te vangen zijn. En zo hebben we hen graag…

1 augustus 2017
Jan Vael