#21JaarDaMusic - De vijf beste Belgische platen volgens (ma)

Ook wij willen de "Week van de Belgische Muziek" niet ongemerkt voorbij laten gaan. En we wilden dat meteen combineren met de aankondiging van een feestjaar voor daMusic. Want je bent dan misschien al meerderjarig wanneer je achttien bent, eenentwintig is toch ook nog altijd een magische leeftijd. Dat willen we dus vieren. En beginnen doen we in deze Belgisch Week door enkele van onze redacteurs vijf favoriete Belgische albums te laten selecteren, gekozen uit de laatste eenentwintig jaar.

Of we eens even een top vijf van beste Belgische albums konden doorgeven. Na meer dan veertig jaar muziek beluisteren, is dat een onmogelijke opgave. Ik ga er sowieso een paar vergeten vermelden en sommige darlings met de ogen dicht in het ravijn der vergetelheid moeten storten. Maar goed, ik dook braaf in mijn platenkast en haalde daar deze uit (in alfabetische volgorde).

Astronaute – ‘Petrichor’ (2016)

Ik ben vooral een “sucker for great voices” en meer moet je dus niet zoeken achter de keuze voor dit wondermooie, ondergewaardeerde album van een band die nu al veel te lang stil blijft. Het helpt natuurlijk ook dat de songs op deze plaat heerlijk zacht klinken. Het is de meest Limburgse, Engelstalige plaat die ik ken en ook eentje die me dierbaar bleef over al die jaren.

Ão – ‘Ao Mar’ (2023)

Een plaat waar voor mij heel veel op samenkomt: mijn liefde voor roots- en folkmuziek, betoverende ritmes, creatieve elektronica en meeslepende zang. Voor mij nog altijd het debuut van het jaar 2023 en één van de beste Belgische albums ooit.

Eriksson Delcroix – ‘For Ever’ (2014)

Ik was al enorme fan van Laïs, maar toen Bjorn Eriksson met Nathalie Delcroix ging lopen en met haar ook nog eens vier prachtige albums maakte (die ik alle vier heb), begon ik ook hem te volgen. Dat leverde een ongelooflijke ontdekkingsreis op die met deze plaat startte. Een album waar de magie tussen de twee supertalenten van afspat.

Tiny Legs Tim – ‘Melodium Rag’ (2017)

Mijn eerste kennismaking met de betreurde bluesman dateert van 2015, toen ik hem voor het eerst live zag in de kerk van Dranouter met ‘Stepping Up’. Daarna bleef ik hem volgen, want hij maakte heel veel indruk met zijn authentieke blues. Deze plaat maakte hij samen met die andere grootheid Steven Troch.

Jonas Winterland – ‘Zwaartekracht En Andere Verzinsels’ (2015)

In januari 2013 maakten we het debuut mee van een dertigjarige singer-songwriter. Een Nederlandstalige zanger dan nog wel, een extreem introverte rare snuiter, maar dan wel eentje met een gouden pen waarmee persoonlijke ervaringen en observaties op een wondermooie manier tot liedjes worden herschreven. Al zijn platen staan ondertussen in onze kast, maar we gaan voor de zogenaamd moeilijke tweede, die twee jaar na het debuut ‘Mensen Zijn Gemaakt Van Dun Papier’ uitkwam. Dat leek ons te snel voor zo’n trage laatbloeier, maar het kwam helemaal goed.

Stuur trouwens zeker ook je eigen top 5 (niet meer dan dat) door, als je wil. Als we er genoeg binnen krijgen, maken we er een top van. En met een beetje geluk krijg je dan ook nog een Bota'Carte in je mailbox en krijg je een heel jaar lang korting op alle concerten in de Botanique.