Sophia - Thuiskomen
De Kreun, 21 mei 2022
Toen Robin Proper-Sheppard in september 2020 eindelijk de opvolger voor ‘As We Make Our Way (Unknown Harbours)’ kon releasen, moet hij gebrand hebben van ongeduld om de nieuwe songs ook live op een publiek af te vuren. Sinds hij een paar jaar eerder een aantal Belgische muzikanten had ingelijfd, rockte Sophia op een podium harder dan ooit. Het duurde helaas nog een jaar vooraleer hij met ‘Holding On / Letting Go’ de hort op kon gaan (en ons in de Botanique en op Leffingeleuren overrompelde met de nieuwe nummers. Dit weekend sloot Sophia een korte Europese lentetoernee af met twee concerten in België. Wij gingen horen, zien en voelen in Kortrijk.
Tijdens deze toernee staat ‘Holding On / Letting Go’ nog steeds centraal. Terecht, naar onze bescheiden mening, want Strange Attractor en Undone. Again. zetten als openers meteen de juiste sfeer neer, maar ook het mooi gearrangeerde Alive (streepje sax!) of Wait konden gerust wedijveren met de "usual suspects" in de set zoals I Left You, If Only of de ruim een kwarteeuw oude oer-Sophia song So Slow. Road Song mocht dan weer naadloos opborrelen aan het eind van een heftig Desert Song No.2. Die song, die Proper-Sheppard ooit omschreef als het hardst rockende dat hij ooit schreef, leek een machtige speeltuin voor zijn zeskoppige begeleidingsband, van de filmische intro op viool tot de epische dambreuk waarin de song traditioneel uitmondt.
De klasse van de band bleek ook uit de vinnige versie van Bastards, naar een hoger niveau gestuwd door gitarist Jesse Maes. Robin Proper-Sheppard was minder spraakzaam dan anders, maar bij Bastards gaf hij toch even duiding bij zijn nieuwe snor. Het harige kleinood werd ter plaatse “The Bastache” gedoopt en naar eigen zeggen mag hij hem van zijn tourkompanen niet afscheren. Een lach, een traan, het blijft een rode draad doorheen een optreden van Sophia.
Hoewel het Sophia-publiek in zekere mate dweept met de songs uit de vroege platen - noem het jeugdsentiment? - onderstreepte Proper-Sheppard in Kortrijk niet alleen hoe scherp het meest recente album is, maar ook hoe onderschat de voorganger is. Uit ‘As We Make Our Way (Unknown Harbours)’ was It’s Easy To Be Lonely een heerlijke afsluiter van de set, maar mocht het subtiel gelaagd opgebouwde Resisting ook de bisreeks weergaloos aftrappen. Die bis eindigde lekker chaotisch met We See You (Taking Aim), maar omdat Proper-Sheppard vaststelde dat er “geen stagemanager die ons tegenhoudt” was, kwam de band nog een tweede maal terug voor live-favorietje Ship In The Sand en Oh My Love (het dichtste dat Sophia ooit kwam bij een hitje).
Sophia toert relatief vaak in België maar brengt toch altijd een trouwe schare fans op de been. Het zorgt ervoor dat elk concert eigenlijk aanvoelt als een huiskamerconcert, waarop je thuiskomt en kommer, kwel en kwinkslagen met bekenden en onbekenden deelt. Anno 2022 heeft de wereld vooral nood aan dit soort momenten. Robin Proper-Sheppard beloofde na het concert dat Sophia in het najaar terug gaat touren. Het is genoteerd!