Madensuyu - Scherper dan ooit

Rotondes, 7 augustus 2018

Madensuyu - Scherper dan ooit

Het is nog zes nachten slapen tot Pukkelpop, maar mogen we je alvast een tip meegeven? In de nacht van vrijdag op zaterdag mag Madensuyu de Club afsluiten. Zorg dat je erbij bent!

Het Gentse duo warmde woensdagavond op in Luxemburg en laat dat nu net samenvallen met ons midweekje aldaar. Terwijl het Groothertogdom in augustus leegloopt, omdat zowat alle expats terugkeren naar hun thuisland, organiseert Les Rotondes een festival voor de achterblijvers, passend 'Congés Annulés' gedoopt. Buiten kon je minigolf spelen of een openluchtfilm meepikken (Wes Anderson!) maar wij trotseerden binnen de nog iets hetere temperaturen. Drummer Pieterjan Vervondel zou het aan het einde van het concert mercantiel samenvatten: "iedereen heeft erg gezweet, maar we hebben frisse T-shirts met onze naam erop te koop voor jullie".

Stijn Ylode De Gezelle liet het klavier - de rode draad op het dit jaar verschenen album 'Current' - aanvankelijk onaangeroerd en geselde al meteen de gitaar voor openers Dolorosa en Papa Bear (een song uit eerste plaat 'A Field Between', uit 2006). Geluidsnormen en decibelmeters lijken in Luxemburg nog niet te bestaan; dus mocht het hard; loeihard! Niet alleen onze trommelvliezen gingen in overdrive, tijdens A Current plofte een stuk uit het plafond vooraan neer op het podium.

Of De Gezelle nu achter het klavier zit of de gitaar ter hand neemt, de songs van Madensuyu dreven op een oerkracht die je tussen de wanden van de zaal heen en weer knalde als speelden ze een potje human driebanden met de toeschouwers. Mute Song bewees dan weer dat de sound moeiteloos een aantal decennia overstijgt: een diepe eightiespostpunkgroove, maar evenzeer een snoeiharde post-industriële drive uit het huidige millennium of uit een toekomstig universum, dat ook. Crucem (eveneens uit 'Stabat Mater') stuwde dan weer zodanig dat Breathe Sail On erna haast als een rustpunt aanvoelde. Niet voor lang, want met Days And A Day legden ze met zijn tweeën een laag bombast waarvan Muse alleen maar kan dromen (noot: dit is een compliment). "Vous etes magnifiques", riep iemand in de zaal. "Merci, monsieur", antwoordde Vervondel in zijn beste Frans (eigenlijk is het wijzer om na vier pintjes verbasterd Vlaams te laten doorgaan voor Luxemburgs).

Muzikaal bedanken deed Madensuyu met twee toegiften uit "D Is Done", Fafafafuckin' en Ti:ME. We hapten buiten naar adem en pikten het laatste stuk van Wes Andersons 'Rushmore' nog mee. Na de intense Madensuyu-beleving, had de komische melancholie bijna iets banaals. Op 17 augustus speelt Madensuyu Pukkelpop plat, in september vieren ze hun zilveren jubileum in De Kreun (23/09) en in de Ancienne Belgique (29/09) met een eigen festival: het Suyu Makinesi Fest.

9 augustus 2018
Christophe Demunter