Ioana Iorgu - Het geheim zit hem erin om nooit op te geven en om koppig te zijn, wanneer dat het meest frustrerend is.

Ioana Iorgu noemt zichzelf een "independent and self-taught musician and music producer". Onze gesprekken vinden vooral in het Engels plaats. Hoewel zij geboren is in Roemenië, groeit zij op in Maleisië. En nu woont zij in Nederland. Op 25 oktober 2025 is zij één van de artiesten die zal optreden op daFestival in de Antwerpse Djingel Djangel. Wie is zij? Wat voor muziek maakt ze? En wat staat de bezoekers te wachten?

Kan je iets meer vertellen over je muziek en het genre?

Ioana Iorgu: Mijn sound wordt beïnvloed door verschillende genres, maar uiteindelijk valt het onder de postpunkparaplu. Het album, waar ik nu aan werk, heeft meer elementen van doom en shoegaze. De sound is voor mij altijd in ontwikkeling. Iets dat altijd blijft, is de ruis en het troostende ongemak.

Hoe ben je in de muziek verzeild geraakt en door wie ben je geïnspireerd?

Ik raakte vooral geïnspireerd door mijn voormalige leraar Engels, Simon Bryant (aka. White Whispers), met wie ik ook in een band speelde. Die jaren waren invloedrijk, met name de ontdekking van Savages, nog steeds één van mijn absolute favorieten. Maar er was niet alleen ruis. Ik houd ook erg van Daughter tot op de dag van vandaag. Hoe meer ik naar deze twee bands luister, hoe meer ik ze waardeer.

Je bespeelt meerdere instrumenten en je zingt. Hoe is dat gegaan?

Ik ben een autodidact als muzikant. Ik speel gitaar, drums, bas en toetsen en ik zing. Ik kreeg ongeveer drie gitaarlessen op klassieke gitaar, toen ik negen jaar oud was. Ik moest ermee stoppen omdat we gingen verhuizen. Maar het duurde niet lang voor ik mijn elektrische gitaar kreeg: een fel oranje Les Paul-kopie. Ik bekeek YouTube-tutorials om te leren hoe je Sweet Child O' Mine speelt van Guns n' Roses en Smells Like Teen Spirit van Nirvana. Ik kan me nog herinneren hoe superambitieus ik was om mijn favoriete nummers te leren, ook al ging de moeilijkheidsgraad me destijds iets te boven. Maar met enige oefening en tijd kreeg ik de basis onder de knie en kreeg ik meer zelfvertrouwen. Later ook, bij het schrijven van mijn eigen nummers. Ik heb nooit noten leren lezen. Dat ontnam me alleen maar het plezier van het bespelen van de instrumenten. Hoe cliché het ook mag klinken, het geheim zit hem erin om nooit op te geven en om koppig te zijn, wanneer dat het meest frustrerend is. 

Waar gaan je songs over en waar haal je de inspiratie daarvoor?

Ik zou liegen als ik zeg dat mijn liedjes niet persoonlijk zijn. Het is een soort uitlaatklep voor emoties. Liefde voor vreemden, gevoelens, observaties, alledaagse dingen. En ik heb altijd van poëzie gehouden. Sylvia Plath, Carol Ann Duffy en Margaret Atwood zijn een paar van mijn favoriete schrijvers, wier gedichten veel emoties bij me oproepen. Er zijn eindeloze bronnen van inspiratie. Het gaat erom wat je maakt van je opgedane ervaringen. Soms is er eerst de muziek en soms juist de tekst. Ze komen in de juiste volgorde op het juiste moment. 

Je hebt al meerdere singles uitgebracht en een ep. Je album ‘Thick Skin’ dateert uit 2021, en ‘Mean Time’ is van 2022. Wordt het tijd voor een nieuw album?

Er is een nieuw album op komst. Ik kan er meer over vertellen, maar ik houd het liever nog geheim. Ik kan alleen maar zeggen dat ik zeer tevreden ben met het resultaat en de richting die het opgaat. Ik ben nog steeds alles zelf aan het opnemen en produceren. Het is hard werken, maar zeer bevredigend. Mijn nieuwste release, Doll House, samen met Liar, zet ongetwijfeld de toon voor de rest van het album. 

Heb je al eens overwogen om je band uit te breiden? Nu word je live alleen bijgestaan door een drummer?

Live word ik begeleid door de ongelooflijke Sam van Riessen op drums. Sinds zijn komst bij de band is er absoluut iets ten goede veranderd. Zijn passie, steun en enthousiasme voor nieuw materiaal en shows motiveert me nog meer om verder te groeien. Ik heb er in het verleden al eens over nagedacht om de band uit te breiden, maar hoe langer ik erover nadacht, hoe minder ik het idee vond. Het duo-format is mijn handelsmerk. 

Wat vind je het leukste aan optreden?

Ik hou ervan om op het podium te staan en de energie van het publiek te voelen. De rush, de emoties, het herbeleven van de nummers,... En de aftershows, wanneer ik bij mijn merchandise zit en klets met mensen die het optreden hebben gezien. Ik hou van elk aspect van de livescene. Het is een bijzondere ervaring. Ik ben dankbaar voor de momenten die ik heb mogen meemaken op talloze podia, samen met vele geweldige en getalenteerde mensen, muzikanten en muziekliefhebbers.

En waar zou je heel graag een keer willen spelen?

Op dit moment zou ik heel graag in Paradiso in Amsterdam willen spelen. Echt een prachtige locatie. 

Wat heeft je voorkeur: een concert of speel je liever op een festival?

Dat is een lastige vraag. Ik geniet van beide; ze hebben allebei hun eigen charmes. 

Al eens in België gespeeld?

Dit wordt mijn eerste keer in België! Ik heb er enorm veel zin in en ben supernieuwsgierig. België is de thuisbasis van zoveel geweldige bands en ik heb veel positieve dingen gehoord over het Belgische publiek. 

Wat kunnen we van je verwachten op daFestival op 25 oktober?

Kom kijken en oordeel zelf!

Ioana Iorgu is één van de artiesten die live te zien zal zijn op #daFestival op 25 oktober 2025. Tickets zijn HIER te koop.

Website Ioana Iorgu.