Tough Enough: stoer genoeg om te gaan?

In de Botanique hebben ze zo stilaan de smaak van het organiseren van (meerdaagse) festivals te pakken. Nog niet zo lang geleden was er de Nuits Weekender, eind november is het Tough Enough, waarvoor alle zalen van het complex worden opengesteld op 29 en 30 november. Deze keer ligt de focus op rootsmuziek, Americana, garagerock en psychedelische uitspattingen. Wij pikten er voor u een aantal namen uit.

Black Mirrors (vrijdag, 21u30) is en blijft één van de succesvolste Belgische bands van het moment. Vrij snel werd de band rond zangeres Marcela Di Troia opgepikt door het internationale label Napalm Records, Europa werd vervolgens meerdere malen plat gespeeld. En uiteraard werd ook het thuisland niet vergeten met passages op Graspop, Pukkelpop en Dour. De vlotte grungy rock heeft iets weg van Queens Of The Stone Age, Hole en Rival Sons en bracht hen in contact met Alain Johannes, die het meest recente album ‘Tomorrow Will Be Without Us’ produceerde. De Botanique is een beetje thuiskomen voor de band, want de releaseshow voor datzelfde album vond daar plaats en de video van Anthropocene staat vol met beelden van die show.

Met Giant Sand (vrijdag, 22u.35) wist Tough Enough ineens een hele mooie naam te strikken. Giant Sand is het geesteskind van Howe Gelb, die nu al sinds 1980 - in sterk verschillende bezettingen – een indrukwekkende en invloedrijke discografie bij elkaar speelde. U weet niet meer zo goed naar wat voor muziek u wilde luisteren en twijfelt nog wat tussen rock, country, blues, punk, garage, lo-fi, jazz, gospel, avant-garde noise of flamenco? In de muziek van Gelb en Giant Sand zit het allemaal vervat. Gelb sluit vrijdagavond af in het Museum.

Legendarisch. Voor minder gaan we niet waar het Fifty Foot Combo (vrijdag, 22u45) aangaat. Een live reputatie als een huis. Nee, als een hele woonwijk. Surfmuziek ligt aan de basis, maar intussen zijn ze dat predicaat al lang ontgroeid. En ondanks de dertig jaar op de teller is er van sleet geen enkele sprake. Bereid je voor op rondspattend zweet en tomeloze energie. Bereid je voor op Fifty Foot Combo.

Eendracht maakt macht, dus waarom niet eens vroeger vertrekken naar de Bota en een optreden meepikken van één van onze Waalse vrienden? Everyone Is Guilty (zaterdag, 12u.45) omschrijft zijn muziek als ‘Alternative Country – Dark Western with a postrock/ambient vibe’. Frontman Mirco ziet de groep als zijn roadtrip “through the mystic alternative country music of the Denver sound, the dry Appalachians’ folk songs or the haunted blues of the Gun Club.” De Luikenaars trokken zelfs naar Denver, om er met de hulp van leden van Slim Cessna’s Auto Club hun plaat ‘A Wolf & A Lamb’ op te nemen.

Het Gentse zestal A Murder In Mississippi (zaterdag, 16u.25) is een volbloed rootsband. Americana, country, folk, blues en Ierse traditionele muziek, het zit allemaal verweven in hun harmonieuze en melodieuze songs. Die nemen de luisteraar in gedachten mee naar de Verenigde Staten voor een roadtrip langs – of een boattrip op – de Mississippi. De band, met onder meer broer en zus Leander en Mirthe Vandereecken, bracht in 2018 een titelloze debuutplaat uit, waarop de verschillende muzikale achtergronden van de zes bandleden mooi samenvloeiden in acht aanstekelijke, meezingbare songs. In 2021 – door ‘u-weet-wel’ met een jaar vertraging – was er opvolger ‘Hurricana’. A Murder In Mississippi speelde al op mooie festivals als Dranouter, Roots In The Woods, Roots & Roses en de Gentse Feesten, en zijn nu klaar om het Museum van de Botanique in te palmen.

De Limburgse garagerockband The Sha-La-Lee’s (zaterdag, 17u10) is een knipperlichtband, voornamelijk opgebouwd rond drijvende kracht Cedric Maes, als die al niet met iets anders bezig is. Vorig jaar brachten ze ‘Garbage Dreams’ uit, een verzameling vuile rocknummers in een productie van Thomas Valkiers (Sunpower, The Crackups). Van de originele leden blijven enkel Cedric Maes en Christoph Vaes over. Kevin Maenen (bas) en Ries Doms (drums) vervoegen hen intussen. Het doel blijft hetzelfde: het publiek de betere rock-’n-roll presenteren, iets wat ze nu toch al bijna tien jaar doen.

Zegt nooit zomaar ‘package deal’ tegen een, euh… package deal. Oké, dhr. en mevr. Oskar en Julia Buie, aka The Tailspins (zaterdag, 19u.45), zouden zonder Pokey Lafarge wellicht niet op de affiche gestaan hebben, maar in eigen land werden ze wél maar mooi door niemand minder dan Jack White uitgekozen om in zijn voorprogramma te spelen tijdens zijn ‘Supply Chain Issues’-tournee. Geïnspireerd door onder meer Cab Calloway en Louis Prima willen ze muziek uit de jaren dertig en veertig weer opwindend en sexy maken voor het publiek van vandaag. Voor liefhebbers van Pre-War jazz en blues, calypso, jumpblues en jarenvijftigrock.

Ah, Jim Jones (zaterdag, 19u45), wat hebben we mooie herinneringen aan de man. Vijftien jaar geleden zagen wij hem voor het eerst één of andere Dour-tent ondersteboven schoffelen en vorig jaar nog zijn we gaan controleren hoe hij er intussen aan toe was. We kunnen u geruststellen: het vuur laait nog steeds heel hoog op en op Roots & Roses was hij goed voor een fantastische show, waarvoor trouwens ook ons nageslacht viel. Wij zijn er heilig van overtuigd dat hij ook in de Botanique weer goed zal zijn voor een dijk van een optreden. AB-SO-LUUT niet te missen.

Voor Pokey LaFarge (zaterdag, 20u.45) heeft het woord rootsfestival een extra betekenis. Hoewel hij geboren en getogen is in Bloomington, USA, is zijn familie afkomstig uit de Elzas, en voor een Amerikaan is dat natuurlijk maar een boogscheut van Brussel. Eerder dit jaar bracht Andrew Heissler, want zo heet hij echt, zijn elfde plaat uit. Op ‘Rhumba Country’ brengt hij een zeer smakelijke mix van mambo, tropicalia, rocksteady en jarenvijftig rock-‘n-roll. Op zijn vorige platen liet hij al horen ook goed uit de voeten te kunnen met jazz, blues, country, swing en folk. LaFarge sluit op zaterdag de festiviteiten in de Orangerie af.

Het ging een tijdje echt niet zo goed met Chuck Prophet (zaterdag, 22u05), maar intussen zijn de donkere wolken verjaagd en schijnt er opnieuw licht in het leven van de voormalige Green On Red-gitarist. Muzikaal zocht hij dat licht in de cumbia, het Latijns-Amerikaanse genre. En daar heeft zijn huidige begeleidingsgroep ¿Qiensave? veel mee te maken. Het resultaat van die ongewone samenwerking staat op 'Wake The Dead', Prophets meest recente album, waarop hij het genre integreert in zijn rootsmuziek. En dat werkt ook andersom. Dat wil zeggen: je krijgt de oudere songs opgediend in een cumbiaversie. Dat lijkt misschien vreemd, maar je zal zien dat het helemaal werkt.

Tickets en info vind je hier. Maar gezien het einde van de maand nadert en je rekening intussen misschien (te) leeg is om je een ticket te permitteren, dan hebben wij ook nog #GRATISTICKETS te geef. En wel combi-tickets voor beide dagen. Het enige wat je moet doen is je beste proza bovenhalen om ons te overtuigen die tickets aan jou over te dragen, maar eigenlijk volstaat een gewoon mailtje naar win@damusic.be al. Wij zijn ook de kwaadsten niet.