Lip Service - Funny Face

Eigen beheer

Af en toe een beetje gek doen om het niet te worden, dat lijkt het motto van dit viertal.

Zanger-gitarist Kasper Cornelus (Ertebrekers), bassiste en zangeres Hannah Cornelus, percussionist Roel Delplancke en frequent duimopsteker Mathijs Steels (Shht) bestookten ons in de loop van vorig jaar met singles die de zon deden schijnen in donkere tijden. En nu is het hek helemaal van de dam met een heus debuutalbum.

De vier jaar geleden verschenen debuut-ep ‘People’s People’ was al een overtuigende voet tussen onze redactiedeur en de tweede ep ‘Plot Twist’ en de singles Funny Face, Humble Me en Flood bewezen dat dit kwartet echt wel goed wist welke richting ze uit wilden. Vaak klinken beginnende bands zoekend. Lip Service mag dan wel muzikaal soms uit de bocht vliegen op de tonen van een oude blokfluit, toch was de eigen sound meteen een feit.

Die sound wordt gekenmerkt door ogenschijnlijk vrolijke melodietjes, die aan elkaar hangen als los breiwerk en waarin ook af en toe een steek ontbreekt. Het leven is geen ponykamp, maar wat baat het te kniezen? En we kunnen wel niet dansen, maar we kunnen wel doen alsof. En in limonade zit wel veel suiker, maar toch kan die bitter smaken. Zoiets. De invloeden somden we al op in de singlerecensies. Dus die gaan we niet nog eens herhalen. Herhaling is immers iets waar ook deze band lak aan heeft. De creativiteit viert hoogtij en spat uit je speakers in de vorm van een euforisch orgeltje, een vintage synthesizerlijntje, een vleugje sixtiespsychedelica, een stekelig gitaarriffje, een binnenstebuiten gedraaide reggaebeat en ga zo maar door.

En toch horen deze negen unieke songs bij elkaar. “De mayonaise pakt”, zegt het cliché en dat doet hij ook, wonderbaarlijk genoeg. Vooral in het lichtmelancholische Singing As Someone Else en het springerige Luck, als je het ons vraagt. Dit is het soort nummer waardoor een mens gaat huppelen om dan stil te vallen en te beseffen dat je weer in de luren bent gelegd door het leven. Gelukkig is er nog seks, zoals bezongen in afsluiter The Relief. “Right in my ear / I can’t taste anything / Now it’s so sweet / the relief”. Voorspel is er niet, maar op de uitgesponnen outro is het heerlijk lepeltjes liggen. Als je van blokfluit houdt tenminste.

De releaseshow van de plaat is al achter de rug, maar hier kunt u Lip Service nog aan het werk zien.