Eriksson Delcroix - The Riverside Hotel

Waste My Records

Eriksson Delcroix raast maar door. ‘The Riverside Hotel’ is al het vierde album van het duo in vijf jaar tijd. Kwantiteit boven kwaliteit? Nee hoor!

Hij kan het goed verstoppen, maar Björn Eriksson is een grappige kerel. Dat zou je niet meteen gezegd hebben van de man die destijds verantwoordelijk was voor de mooie, maar vaak trieste bluegrass in ‘The Broken Circle Breakdown’ en de platen die hij maakte met zijn levenspartner en grote liefde Nathalie Delcroix. Zowel ‘For Ever’, ‘Heart Out Of Its Mind’ en ‘Magic Marker Love’ waren eerder donkere platen, variërend van bluegrass en psychedelische altcountry tot country noir, al zaten ook daar heel wat speelse elementen in waarmee de muzikale duizendpoot lekker buiten de lijntjes kleurde. Het overlijden van twee muzikale vrienden gooide echter zijn schaduw over de twee laatste albums en dat was eraan te merken.

Nu het koppel zijn intrek heeft genomen in ‘The Riverside Hotel’ mag het dak er echter weer af. Denk niet aan ‘Hotel California’ van The Eagles, maar aan een alles-mag-hotel, ergens in Baton Rouge, waar een nieuwe versie van de Bremer Stadsmuzikanten zich elke avond uitleeft met voodoo-ritmes, indianenrituelen en traditionals van Franstalige kolonisten, die zich settelden in en rond Louisiana.

Het Riverside Hotel bestaat ook echt. De legendarische, al dan niet tijdelijke stek voor heel wat muzikanten ligt in Clarksdale, Mississipi. Eriksson kwam er terecht samen met zijn compagnon de route Alain Rylant, toen hij een reis maakte door het diepe zuiden van de Verenigde Staten. Gewapend met twee sixpacks plaatselijk bier, een notaboekje en zijn Stella-gitaar kwamen ze in de juiste stemming. Het resultaat is deze plaat vol cajun en deltablues.

Bijna de hele plaat – op Le Bayou De Milles Mysères en de titelrack na – ademt niets dan levensvreugde uit. Vanaf de eerste akkoorden van Louisiana Hot en de uitgelaten zang van Nathalie Delcroix word je de houten dansvloer van de hotellobby opgesmeten. Gooi die lange rokken dus hoog op en schud die luizenbos wild heen en weer op Snap Off The Pearl Snap of de knotsgekke cajunklassieker La Danse De Mardi Gras, kijk vreemd op als plots Arno Hintjens het hotel lijkt binnen te stuiken met Les ‘Ti’ Blondes en stamp mee met Flat Earth Blues. Wat je maar wil, behalve dan in een hoekje zitten kniezen.

Met ‘The Riverside Hotel’ viert Eriksson Delcroix het leven samen met een resem fantastische muzikanten (leer hen kennen via de Facebookpagina van de band) die aan de hand van het fantastische mooie artwork van de plaat één voor één worden voorgesteld. Maar vooral: koop deze plaat. Het is de laatste in een lange tijd voor Eriksson Delcroix, maar nog belangrijker: het is een feest voor je oren.

Eriksson Delcroix live zien kan je hier.