BLUAI - Save It For Later

Unday Records

Hoe gaan we aan deze muzikale periode terugdenken over een paar jaar? Is er iemand die al beseft in welke weelde we baden op muzikaal vlak de laatste tijd? En onze vrouwelijke artiesten doen meer dan een duit in het zakje.

Wie oud genoeg is, herinnert zich dat de jaren zeventig in Vlaanderen werden gekenmerkt door een folkboom. In de jaren tachtig floreerde de elektronische muziek hier dan weer en van new wave naar de new beat bleek achteraf ook maar een kleine stap. Toen waren het vooral mannen die het mooie weer maakten. De laatste jaren worden hier dan weer gekenmerkt door een boom van vrouwelijke artiesten. In elk genre stond er wel iemand op om muziek te maken van hoge kwaliteit. In de pop kroonde Angèle zich tot koningin, op het kruispunt van roots en elektronica liet Ão alles en iedereen achter zich, ILA rockt als de be(e)ste(n), Kids With Buns werden de prinsessen van de indie en qua Americana laat BLUAI iedereen een poepje ruiken.

Na overwinningen in Humo’s Rock Rally, De Nieuwe Lichting en Soundtrack en na het verschijnen van ‘Junkyard’ hoefde het trio eigenlijk geen adelbrieven meer voor te leggen, maar met singles als het door HAIM geïnspireerde In Over My Head, countrybanger My Kinda Woman en het weemoedige Ceiling Stars bewezen Catherine Smet en co in sneltempo volwassen te worden. Daar zit de samenwerking met producer Willem Ardui voor een deel tussen, maar zeker ook het songschrijverstalent van Smet, die dit keer haar eigen verhaal vertelt van haar jeugd tot nu. Het muzikaal palet werd uitgebreid met banjo en lapsteel en zo klinkt de band veel meer als Pinegrove, Big Thief en zelfs Alabama Shakes dan als Phoebe Bridgers.

En wie denkt dat we met de drie singles het beste al hebben gehad, heeft nog niet het frisse Sad Boy, Angry Boy en het duet met Lara Chedraoui van Intergalactic Lovers (Better, I Swear) gehoord. In die laatste gaan de drums van Mo Govaerts heerlijk een eigen weg en ook bassiste Caitlin Talbut mag schitteren met een heerlijk basloopje.

BLUAI is weer een ferm staaltje girlpower. Feministische Americana op zijn best, want zonder mannenhaat. Meer zelfs. Smet bekent vroeger zelf een “tomboy” te zijn geweest in Worms (nog zo’n hoogtepunt op de plaat!) en Keep Up With The Boys is een ode aan de mannen in haar familie.  

En ook al variëren de songs sterk qua intensiteit en tempo, toch is de boventoon er eentje van nostalgie. En die nostalgie brengt het trio niet naar de “junkyard”, maar koesteren ze als een vintage meubelstuk. Elke vlek en kras verbergt een verhaal en kan later nog leiden tot een liedje. En al die nummers samen tot een prachtige plaat. Eentje zoals deze.

‘Save It For Later’ wordt voorgesteld op 29 maart in een nu reeds uitverkochte AB, op 2 mei in Het Depot en op 8 mei in De Roma. Op 7 juli staat BLUAI op Rock Werchter .