BLUAI - 'Junkyard'

Als de donkere dagen ons besluipen, voelen we ons al snel een wrak. Gelukkig is er dan muziek zoals deze, waarmee we ons minder alleen voelen.

De Beverse Catherine Smet schreef haar gevoelens van zich af op haar kamertje. Ze voelde zich soms als aangespoeld wrakhout op de wilde zee des levens en goot de emoties in liedjes. Al snel vond ze in het Antwerpse gelijkgestemde zielen in de personen van Caitlin Talbut (bas), Ilayda Cicek (gitaar) en Mo Govaerts (drum).

Cicek kreeg het ondertussen te druk met eigen project ILA en werd vervangen door Amina Parago, maar toen was deze ep al ingeblikt en werd succes geboekt in zowel 'Sound Track', 'De Nieuwe Lichting' en de  moeder aller wedstrijden, 'Humo’s Rock Rally'. Niemand bleef onbewogen bij de nummers van de kakelverse band, ook al zocht BLUAI nog naar een definitieve sound.

De nummers twijfelen tussen indiefolk, Americana en ninetiesgrunge. De vier dames hebben dan ook elk een eigen achtergrond, maar op het kruispunt van Phoebe Bridgers, Julia Jacklin, Mazzy Star en Juliana Hatfield lijken ze zich alle vier thuis te voelen, al wordt het afwachten hoe de band gaat klinken in de toekomst, nu ze samen nummers maken.

De ep biedt eigenlijk een soort van best of aan van de voorbije twee jaar. Zelfs Honey, de eerste single ooit, staat erop. Enkel Lady, een single van vorig jaar, ontbreekt op het appel, maar dat is zeker te verantwoorden. De zes nummers, die de ep wel haalden, vormen toch meer een eenheid vanwege de melancholie en fijnzinnigheid.

Die dubbele zachte kracht wordt meteen uitgespeeld op Blue Moon, dat start met sprankelende gitaarplukken en Smets honingzachte stem. Ook de bekend in de oren klinkende singles Hate You en Dime Store blijven betoveren. Het zijn van die nummers waarop je wil dansen, dicht aangedrukt tegen je geliefde, net als de “oudjes” You Again en Honey.

Meest recente single One Night toont aan dat ook in een iets complexere en potigere song de magie overeind blijft. Hier is de rol van de drie andere leden van de band al iets belangrijker en het zou ons dan ook niet verwonderen dat dit de richting is die BLUAI verder in zal slaan. Hoe dan ook, die van Unday hebben tussen het schroot iets wondermoois gevonden.