Sophia - Thuis is waar het knaagt

Huiskamerconcert, 28 november 2020

Nood breekt wet. Wij houden niet van online gestreamde concerten en artiesten vinden het ook maar lullig om in hun living voor zelfs geen knuffelcontact te staan spelen. Maar wij willen muziek ondergaan en artiesten willen spelen (en het einde van alweer een inkomenloze maand halen). En zo hadden we zaterdag een afspraak met Sophia…

Begin november schreef Robin Proper-Sheppard zijn mailinglist aan. Een mail die al gauw de essentie raakte : 'ik heb een nieuwe plaat uit ('Holding On / Letting Go') maar ik kan niet toeren en geraak op zwart zaad'. Zijn fundraising concert kreeg best wel respons want we volgden samen met een vijfhonderdtal andere fans de live stream van Sophia.

We zagen Sophia al vaak, zodat het niet moeilijk was de knop om te draaien en ons haast werkelijk op een concert te voelen. Al dan niet met gesloten ogen, zoals Proper-Sheppard bijna het hele concert lang deed.

Vanuit ‘s mans huiskamer/studio in Berlijn werd het een show zoals we gewoon zijn: stil genieten van levensliederen voor gevorderden, en af en toe een lange, wereldse bindtekst om de tristessa even te doorprikken. Of ook niet, want zo werd Lost (She Believed In Angels) overpeinzend ingeleid met de zeldzame dingen waarover hij naar eigen zeggen spijt heeft. "Ik wou dat ik een betere zoon geweest was, ik wou dat ik een betere vader geweest was".

Robin Proper-Sheppard vertelde hoe hij de middelbare school opgaf en hoe zijn moeder hem naar de Greyhound bushalte bracht om de wijde wereld in te trekken. Ze stak hem nog honderd dollar toe en fluisterde "bel je me eens?". Net die openbaringen creëren de intimiteit van een Sophia concert, net die intimiteit liet je voor de computer in de waan er echt bij te zijn. Om het met de woorden van de onvolprezen band Hood te zeggen: "home is where it hurts"

Misschien was de pauze nog het vreemdste moment. Niet even lullen tegen de compagnie. Niet naar de toog gaan om pintjes, maar gewoon naar de koelkast en onderweg even oog in oog staan met Disney Channel dat in de living de kinderen entertainde (en kalm hield…). Nood breekt wet, nietwaar? Ondertussen weerklonk in de lege YouTube-zaal Ocotillo van Loma, alsof Duyster al op zaterdag aan het raam tikte...

De setlist plukte vooral uit ouder werk, aangestuurd door de vele verzoeknummers die hij had ontvangen in de aanloop naar het concert. Uit de nieuwe plaat 'Holding On / Letting Go' hoorden we echter niets. Naar eigen zeggen, verdienen die songs het om eerst met de voltallige band live te groeien vooraleer ze een akoestisch leven mogen leiden. Fair enough.

Er was ook tijd voor een heuse tombola. Iedereen die een ticket had gekocht, maakte kans op een boxset met alle twaalf kleuren van de vynil-versie van 'Holding On / Letting Go' (en talrijke andere leuke prijzen). Zelf vielen we helaas buiten de prijzen, maar de muziek bracht voldoende troost. Zo ging de bisreeks na ietwat onbeholpen versies van Something en Bastards over in een immer intens The River Song (loos gaan in je eigen living met 500 imaginary friends!). "Ik heb If A Change Is Gonna Come niet gerepeteerd, maar ik voel dat ik die song nu moet spelen". Verdomd, dat werkte goed ! Er was ook plaats voor een nummer dat hij al in geen tien jaar meer had gespeeld (Another Trauma). I Left You mocht na dik twee uur deze At Home With Sophia afsluiten.

Robin Proper-Sheppard gaf nog mee dat hij tijdens de lockdown een aantal meer interactieve huiskamerconcerten plant. Intussen raadden wij je aan om even de zwarte vrijdagen en zwarte pieten te vergeten en artiesten als Sophia een hart onder de riem te steken met een digitaal of 'so slow' door bpost bezorgde bestelling. Doen. Gewoon doen.

Je kan deze lockdown-stream op YouTube herbekijken (wel doorscrollen naar de 34ste minuut voor het begin van het concert.