Helena Casella - Engelen bestaan en ze zingen jazzy soul
Arenbergschouwburg, 24 oktober 2025
In het concept ‘Soul Letters’ geeft Black Gravity ruimte aan de stem van de ziel. Het zijn meer dan concerten, want de geselecteerde vocalisten zingen niet alleen, maar vertellen ook over wat hen inspireert, hoe ze groeiden, enz.. Het publiek zit op de grond op kussens en de setting is heel intiem: de Blackbox van de Arenberg.
Niemand minder dan Helena Casella mocht de reeks openen en de lat werd zo meteen erg hoog gelegd. De nog steeds slechts vierentwintigjarige Gentse met Braziliaanse roots bracht dit jaar het prachtige debuut ‘Pit Of Impressions’ uit op W.E.R.F. Records en bewees daarmee één van de meestbelovende stemmen van het land te zijn. Deze engelachtige verschijning heeft misschien minder rauwe power dan een Trixie Whitley, maar zingt desalniettemin de sterren van de hemel. Als het ware gevangen in een gouden kooi, gevormd door de gele stralen van een enkele spot, bundelde ze dromerigheid en kracht. Denk aan Amel Larrieux of Naomi “Nai Palm” Saalfield van Hiatus Kaiyote en je komt in de buurt.
Eerst bracht dj DTM Funk het zaaltje in de mood met een mengeling van oude opnames van Gil Scott-Heron en new soul van de betreurde D’Angelo. Inleiding en interviews tussendoor werden verzorgd door Cristina Sapalo. Voor de pauze werd er misschien iets te veel gepraat, maar na de pauze was het evenwicht tussen muziek en gesprekken beter. Toch waren ze altijd interessant. Zo leerden we dat Helena opgroeide in een erg kunstzinnige familie. Niet alleen muziek, maar ook andere kunstvormen kregen vaak een plaats in huize Casella en haar ouders organiseerden geregeld feestjes waarop alle soorten muziek gedraaid werd. Het verklaart de evenwichtige mix van r&b, soul, jazz en andere genres in haar muziek. Ondanks al dat volk, dat thuis over de vloer kwam, voelt Helena zich nog altijd niet erg op haar gemak op sociale aangelegenheden. Ze is een dagdromer en als er één song is die op dit moment het best resoneert met haarzelf, kiest ze voor Lost In Sight, een nummer over dagdromen.
We vernamen dat de plaat kiemde in Amsterdam, waar ze een opleiding aan het conservatorium volgde, enigszins afgesneden van het warme nest en nog twijfelend en zoekend in het leven. Maar... ze leerde er wel een pak muzikanten kennen die haar album inkleurden. De jazzy ritmes, gitaren en saxofoon, die het palet van de plaat mee bepaalden, ontbraken vandaag. We kregen als het ware de oerversie van de songs te horen, waarbij Helena zichzelf enkel begeleidde op een Korg, die ze dan wel deed klinken als een warme Rhodes. We kregen ook een pak nieuwe songs te horen zoals Morning Madness en een aantal waarvan we de titel schuldig moeten blijven. Altijd spannend om songs, die ze al zo vaak voor zichzelf zong, voor te schotelen aan het publiek. Antwerpen lustte er alleszins pap van, ook als de songs woordenloze improvisaties leken.
Songs als Undefined Borderline, Imaginary Windows, Frozen In Sight , Powerplants en de Michael Kiwanuka-cover Rule The World kregen wel het meeste applaus, maar ook de song opgedragen aan haar mama, raakte de toehoorders diep. Het was een voorrecht en een absoluut genoegen om Helena Casella van zo dichtbij mee te maken en te zien hoe ze zich helemaal kwetsbaar opstelde en tegelijk getuigde van zoveel innerlijke kracht. In het voorjaar van 2026 volgt wellicht een tweede sessie. Wie dan komt, heeft grote schoenen te vullen.
Wie na het lezen zin heeft gekregen om ook eens een Soul Letter-sessie bij te wonen, houdt het best de website van de Arenberg in de gaten. Wie Helena Casella ook eens live te zien kan hier terecht:
14.11.25 / Fifty Lab – Brussel
21.11.25 / Ha Concerts – Gent
22.11.25 / LIFT – Turnhout
27.11.25 / VOLTA – Brussel
30.11.25 / Cinetol - Amsterdam, NL
16.01.26 / Brussels Jazz Festival - Brussel
