Duysterfestival - Dag 3: Het laatste woord was voor Will Tura

Handelsbeurs, 11 november 2021 - 13 november 2021

Duysterfestival - Dag 3: Het laatste woord was voor Will Tura

Dat Duyster meer is dan het radioprogramma waarin nostalgische singer-songwriters de nachtelijke overpeinzingen ten gehore mogen brengen, is de fans van de show al lang bekend. En ook wie de eerste twee dagen naar de Handelsbeurs afzakte, weet dat ondertussen. Maar afsluiten deed het festival wel met een avondje waarvoor de oordopjes gerust thuis mochten blijven.

De Litouwse Indrė Jurgelevičiūtė katapulteerde ons zonder genade recht naar de mythische werleld van de folklore van haar land waarin vogels 's nachts fluiten, beekjes ritselen en bomen fluisteren. Tegelijk tokkelend en spelend met een plectrum op de kanklės (een soort citer) en omringd door elektronica, creëerde ze een totaal eigen wereld waarin het gemakkelijk verdwalen was. Een vogelfluitje, rinkelende kettingen en vooral het ontbreken van enig ritmisch instrument verhoogden het bevreemdende effect alleen maar. We hebben destijds op Gooik Festival bizarre folk gehoord, maar dit was toch nog van een andere categorie.

het meest recente dat Astronaute uitbracht was de ep 'Recircle' een grotendeels akoestische ep waarop de band rond Mythe Luyten en drummer Bert Hornikx vier nummers van het album 'Circle' herinterpreteerde en één nieuw nummer lanceerde. Live liet de band, die voor de gelegenheid werd versterkt door Loes Gerits (toetsen en zang), Birsen Urçar van Hydrogen Sea (zang) en Annelies van Dinter van Echo Beatty (bas, elektrische gitaar en zang) dan weer een ander geluid horen.

De aftrap met Red Flag was nog klein met Luyten, die zichzelf begeleidde op akoestische gitaar en Gerits die daar voorzichtig een tikkeltje keyboards onder schoof, maar voor Woman schoof Bert Ornikx bij aan de vleugel en tegen Twist was de band op volle kracht en kregen we bijna rockversies van de nummers die op plaat zo teder klinken.

Zeker Window en Scales (uit ‘Petrichor’) klonken gespierd en bliezen ons van de sokken. De meerstemmige zang in Midnight, waar de extra zangeressen voor zorgden, deden ons de wereld vergeten. Ook onze Astronaute-favoriet Reeds zat in de set en dus was het gevoel van gelukzaligheid helemaal compleet. Ook Luyten en Hornikx genoten er duidelijk van nog eens op een podium te staan en toonden zich opnieuw meesters van bitterzoete subtiliteit.

Ook Sam De Nef deed het eerste nummer solo, al had hij een prima band bij zich met daarin Frederik Daelemans (piano, cello), Cis De Gendt (drums), Nicolas Rombouts (bas) en Pieter-Jan Decraene (gitaar, lapsteel, sax). De frontman van Danny Blue And The Old Socks pende tijdens de eerste lockdown zoveel nummers bij elkaar dat hij gemakkelijk een album kon vullen. De demo’s kwamen via via bij Unday Records terecht en zij haalden hem meteen binnen.

Het soloalbum ‘Lonely Day, Crowded Year’, waarover hij alles vertelde aan (sv), was één van de mooiste debuutplaten van het jaar. Veel had te maken met de geweldige stem van de zanger die al snel werd vergeleken met grootheden als Leonard Cohen, maar met een stem alleen kom je er niet. Gelukkig zijn ook de nummers van hoog niveau. En akkoord, daarvan stonden er slechts zeven op dat eerste album, maar met Lolja, dat verrassend werd ingekleurd door sax en cello, en Ratlle My Mind bewees De Nef dat de toekomst verzekerd is. Er komt meer en het zal weer mooi zijn!

Maar is dit ook Duystermuziek? Untitled deed ons even twijfelen met die zonnige, Spaans klinkende gitaar. Maar De Nef paste natuurlijk wel in het rijtje van vanavond en titels als Requiem For A Dreamer, met vocale steun van Camille Camille, en Nightsong passen als een handschoen bij de hand van het Duysterconcept.

Ook Starlit Waters en het prachtige, lang uitgesponnen Jewelled Singer waarmee de band vanavond afscheid nam, vielen als pleisters recht op de wonden in onze ziel. Met de cover van Will Tura’s Ik Mis Je Zo zwaaide ook De Nef zelf het publiek ten afscheid. En meteen was ook deze editie van Duyster Festival aan het einde gekomen. Gelukkig is er zondagavond weer de radio.

14 november 2021
Marc Alenus