Asia - Balsem voor tienerharten en verweerde zielen

Naamloos zaaltje, 29 april 2022

Hoe we van deze geheime show wisten, wou Marco, de producer van Asia weten. Dat was een gemakkelijke vraag, want we volgen zijn pupil al van bij het prille begin en ze kondigde hem zelf aan. Maar hoe we haar ooit ontdekt hadden? Daar konden we niet meteen op antwoorden. Het was alleszins met de clip van Church, haar allereerste nummer ooit, een song die ons onmiddellijk overtuigde van de capaciteiten van de toen nog piepjonge Brusselse. Nu, drie jaar en een pandemie later, wilden we wel eens zien hoe ze geëevolueerd was. En dus trokken we naar een naamloos zaaltje achterin een steegje dat uitgeeft op de Spoormakerstraat in Brussel voor haar eerste show met band.

Vanaf nu is Asia dus een kwartet. Daarvoor was het een slaapkamerprojectje. Als tiener schreef ze alle twijfels en zorgen van zich af in hartverscheurende nummers die niet zouden misstaan hebben op het debuut van Julien Baker of Soak en dat leverde haar ook instant aandacht op. Met optredens in onder andere Leuven en op ons eigen daFestival als gevolg.

“Ik zal veel moeten praten”, zei de jonge frontvrouw aan het begin. “Want ik zal zowat tussen elk nummer mijn gitaar moeten herstemmen.” Dat laatste klopte, maar van praten kwam niet veel in huis. Het stemmen vergde te veel concentratie. En ook al leek ze uiterlijk erg op haar gemak, toch verraadden kleine, ontwapende onhandigheidjes de zenuwen. Ze stak de microfoon al eens in haar eigen oog, kreeg een kopstoot van de eigen gitaar en overhandigde bij een gitaarwissel de kabel in plaats van het instrument aan Marco. Bovendien bleken de bandleden een andere setlist te hebben dan zijzelf.

Maar dat deed allemaal weinig af aan de magie van het moment. Asia beschikt over een apart stemgeluid én goede songs. Dat bleek al op de ep ‘Choked Up’, maar ook live versies van de nieuwe nummers die ze ondertussen schreef, overtuigden. Het nieuwe geluid is veel voller. Uiteraard, want de drie muzikanten (Greg op bas, Fabio op drums en producer Marco op gitaar en synth) dragen daartoe bij, maar de zangeres liet horen dat de breekbare tremolo ook daarin overeind blijft. Mooiste voorbeeld was Tomorrow Is Today waarbij de zangeres plaatsnam achter de piano en Marco rare fluitjes uit zijn synth toverde.

Het duurde trouwens drie à vier nummers eer we er eentje herkenden: de single Camée uit 2020, het enige nummer in haar moedertaal dat ze tot nog toe uitbracht. En als de songs in de setlist een beeld geven van het aankomende album, blijft het ook hierbij voorlopig, al sloot ze – speciaal voor mama – wel af met een beklijvende, minimalistische versie van Formidable van Stromae. Zelfs het hardste Tiense suikerklontje zou hierbij gesmolten zijn.

En wie weet komen er nog een paar verrassingen, want na de start met enkel nieuwe nummers, werd er afgewisseld tussen nieuw en oud. Zo bestond de set van twaalf nummers uiteindelijk slechts voor de helft uit nieuw werk. Te weinig om dat album helemaal te vullen, al mogen van ons stand-alone singles als Something To Do daar ook zeker een plaatsje op krijgen.

De live versie van Cold Sweat bezorgde ons een krop in de keel en na Vitriol pinkte het meisje naast ons meer dan een traantje weg. En dan moesten Dirty Sheets en Church nog komen. Dat laatste kon, ook volgens Asia zelf, echt niet ontbreken. Het was trouwens al heel de tijd min of meer aangekondigd, want de lichtslinger uit de clip bij dat nummer, droeg nu ook bij tot de melancholische sfeer. Alsof iemand vergeten was de kerstverlichting op te ruimen.

Tegen de achterwand van het zaaltje stond een bord met daarop het woord “Future”. Was het toeval? Was het een hint naar de titel van het aankomende album? Hoe dan ook, wij hebben alleszins een band gezien die volgens ons een mooie toekomst wacht. Als iemand als Delaney Bailey meer dan een miljoen volgers kan halen op Spotify, dan zeker ook Asia.

Zij slaagt erin om persoonlijke gevoelens te vertolken op een manier dat ze universeel herkenbaar zijn. Dat doet ze in breekbare, prachtige songs en op een doodeerlijke manier die een balsem vormt voor zowel tienerharten als verweerde zielen. En dat is het soort artiesten dat ons zo aanspreekt en waarvoor we graag richting hoofdstad trekken op een vrijdagavond in plaats van lui in de zetel te ploffen.