Elefant - We doen gewoon onze goesting

Je kan toch wel spreken van een ommekeer met de tweede plaat van 'Elefant', ook al blijft de connectie met het verleden duidelijk hoorbaar. Dan stel je je daar vragen bij. En die stelden wij gewoon aan Wolf Vanwymeersch, bassist en zanger van het illustere, Gentse collectief. En wonder boven wonder had hij ook nog antwoorden klaar. 

Wie geht's? En hoe zit dat nu eigenlijk met dat Duits? Waarom precies Duits? En toch ook Engels?

Es geht los! (lacht). Duits gebruiken we omdat het kan, Engels uit luiheid. Engels is voor mij de meest natuurlijke taal, als ik muziek schrijf. Duits is dat totaal niet. Dat is wroeten, maar Duits in muziek klinkt meteen pompeus en vreemd. En dat zijn nu eenmaal twee fraaie adjectieven.

Waar halen jullie in godsnaam je inspiratie (of net niet)? In hoeverre speelt jullie respectievelijke voorgeschiedenis (nog) een rol?

De mosterd komt een beetje van overal: "klassieke" muziek, "wereldmuziek", noise, oude elektronische muziek, metal, maar evengoed goede pop of simpelweg geluid, dat je hoort in de straat. Ook dat kan inspireren. Dan spreek ik uiteraard vooral voor mezelf. Ik denk dat Wuzza (Stijn Vanmarsenille - toetsen, nvdr), Martino (Maarten Flamand, gitaar, nvdr) en Mario (Govaert, drums, nvdr) met andere lijstjes zullen komen die even valabel zijn.

Hoe werkt Elefant precies? Komen de ideeën van alle leden? Wordt er dan een compromis gezocht? Of is er een alleenheerser, die knopen doorhakt?

Meestal komen de nummers uit mijn euh... pen. We spelen die dan samen en zo worden de nummers "volwassen" qua vorm, detail en sound. Tegenwoordig neigen we meer naar het verlicht despotisme. We hebben een paar nummers, die we gewoon in de studio gejamd hebben, en die werkwijze willen we wat meer exploreren.

Hoe is het van het weerbarstige, koppige, eigenwijze 'Konark Und Bonark' tot het meer positieve, optimistische (?) 'Bejahung' (kunnen) (ge)komen?

Life is what happens to you when you're busy making other plans. We wilden dat de nieuwe plaat sowieso iets anders werd dan 'Konark'. Het idee was iets heel scheef, amorf, overstuurd, dissonant en lelijk te brengen, maar er kwamen alleen maar liedjes tevoorschijn. Na een paar weken hadden we door dat we niet moesten vechten tegen die stroom van schoonheid (lacht). En over het positieve/optimische: once you hit rock bottom, the only way is up!

Was deze plaat moeilijker om te maken dan dat debuut? Is er nu een keurslijf waarin jullie jezelf gewrongen hebben?

Toen we beseften dat het geen noisy inferno ging worden, werd het snel duidelijk wat voor plaat het wel ging worden. Wat gemakkelijk is, maar dat neemt niet weg dat we het af en toe tijdens het proces echt niet meer wisten en alles wouden wegsmijten.

Ik vind een keurslijf trouwens wel aangenaam om aan te trekken voor een bepaalde tijd. Maar het korset, dat ons nu samenhoudt, zullen we binnenkort graag weer uittrekken en omruilen voor iets anders.

My Race Is Better Than Your Race? Euh.... en wat is het nu juist dat jullie willen zeggen?

Je moet gewoon luisteren: "Close your doors for they are coming / close your borders, the water's rising / close your eyes, the sun is shining / shine your light 'cause all are hiding / forget your rights for they are coming / sell your profile, the water's rising / shut your voice, the sun is shining / buy a choice 'cause all are hiding / close your doors / close your eyes / they are coming / the sun is shining" Angst en haat worden ons constant door de strot geramd door media en politiek. Dit nummer rijgt die angstslogans aaneen. 

Hebben jullie een duidelijk doel? Of is het eerder zien wat komen gaat en daarop inspelen?

Ik zou graag liegen en antwoorden dat alles een duidelijk doel heeft, maar zo is het niet. Het enige waar we zeker van zijn, is dat alles in beweging moet zijn. Ik vind bands die iedere keer dezelfde variatie van een genre maken OERsaai. Aan de andere kant ben ik verrast hoe coherent onze platen klinken, want de insteek was altijd: "We doen iets gans anders". Het feit dat wij met deze vier mensen muziek spelen, zorgt blijkbaar voor die coherentie.

Hebben jullie nog van die stunts als met de brass band voor vorige plaat in petto? Zo ja, leg uit! Zo nee, waarom verdorie niet?

Deze keer hebben we voor de release het laboratorium van Lennart Heyndels erbij gehaald. En een paar andere stuntjes (lacht). We zullen je honger naar vernieuwing proberen te stillen in de nabije toekomst.

Hoe moeilijk is het tegenwoordig om dit soort projecten overeind te houden?

Goeie vraag... We proberen ons wat beter te omringen, ons wat beter te organiseren en we proberen vooral niet te veel te verwachten. We houden onze kosten zo laag mogelijk. We doen gewoon onze goesting.

Blijven volhouden dan!

Vanaf 12 maart trekt de band op tournee. Hier vind je alle geplande optredens.

(Foto: Tom Roelofs)