Brutus - In welk vakje we gestoken worden zal ons worst wezen

In welk vakje we gestoken worden zal ons worst wezen

De twee jaar tussen debuutplaat ‘Burst’ en opvolger ‘Nest’ waren Brutus een ongelofelijke rollercoaster. Bandleden Stefanie Mannaerts, Stijn Vanhoegaerden en Peter Mulders blikten met ons terug op die twee jaar, maar ook vooruit naar wat volgen gaat. Met ‘Nest’ heeft het trio alvast een dijk van een tweede plaat uit.

Brutus staat bij veel mensen bekend als die rockband met een drummende zangeres. Stefanie Mannaerts wordt ook vaak als frontvrouw van de band gezien en krijgt daar veel opmerkingen en vragen over, terwijl er in het verleden nog voorbeelden aan te halen zijn van zingende drummers. Het onderwerp aanhalen zorgt al voor enkele verveelde blikken: “Eigenlijk was het bij aanvang van de band niet echt de bedoeling dat ik ook zou gaan zingen. We zijn de band begonnen met mij als drummer en een zanger was er nog niet. Stijn en Peter hebben het slim aangepakt en voor ik het wist stond er een micro naast de drumkit. Ik ben nochtans geen zangeres en heb vroeger best wel wat stemproblemen gehad.”

Peter Mulders vult aan: “Nu kan je niet ontkennen dat de combinatie van drummen en zingen op zich niet evident is. Elk heeft zijn specifieke rol binnen een band, maar het is duidelijk dat Stefanie er goed mee wegkomt en er ook gewoonweg steeds beter in wordt.”

“Toch vind ik mezelf nog in hoofdzaak drummer. We speelden eens een show waarbij een vriendin van ons ook enkele nummers zong. De mensen kwamen achteraf laaiend enthousiast vertellen over hoe beestig hard ik wel niet drumde”, aldus Mannaerts.

Ook de vraag welk genre de band nu eigenlijk speelt, roept lichte ergernis op. Progrock, metal, postrock, mathrock, punkrock zijn allemaal vakjes waar Brutus al in geplaatst werd, maar zelf horen ze dat niet zo graag. “Wij zien onszelf gewoon als een rockband”, zegt Mulders, “in welk vakje we gestoken worden zal ons eigenlijk worst wezen. We spelen wat we graag spelen en wat we spelen is het resultaat van waar elk van ons drie individueel naar luistert en de bands waar we in het verleden in gespeeld hebben.”

Brutus was in eerste instantie zelf verrast door het succes. “Eigenlijk zijn wij nog steeds die "boerkes" uit Leuven die gewoon een bandje hebben,” aldus bassist Peter Mulders. “We zijn er een vijftal jaar geleden aan begonnen voor de lol en dachten eigenlijk niet verder dan goede shows spelen, plezier maken en vooral onze goesting doen,” vult gitarist Stijn Vanhoegaerden aan. “Ondanks die laagdrempeligheid namen we het van bij aanvang wel serieus. Van het een kwam het ander en een plaat leek ons toen een logisch vervolg. We zagen het ook als een gouden kans en voor hetzelfde geld bleef het bij die ene plaat. We deden toen dan ook onze zin.”

‘Burst’ kwam uit en quasi-instant kwam het succes dat hen overal in Vlaanderen en tot ver in het buitenland bracht. Het succes kwam ook voor Stefanie, Stijn en Peter als een absolute verrassing. Het onverwachte succes zorgde voor een bijzonder hoge graad van uithuizigheid. Ze zijn zich er absoluut van bewust dat dit niet zou gelukt zijn zonder de steun van het thuisfront. Toch knaagde het ergens wel aan hen, zegt zangeres en drumster Stefanie Mannaerts: “Wij zaten op tour in een bubbel, maar thuis ging het leven gewoon door. Je mist belangrijke gebeurtenissen op het thuis en het leven gaat ook gewoon door.” Het is die mentale spreidstand die aan de basis lag van nieuwe plaat ‘Nest’.

‘Nest' is een veel meer doordachte plaat dan ‘Burst’. “Die eerste plaat was in makkelijker. Er was geen druk van buitenaf en we wilden vooral aan de buitenwereld tonen wat we konden. Voor ‘Nest’ wilden we een stap verder gaan en hebben we veel meer gepraat over de nummers”, aldus Mannaerts. Vanhoegaerden gaat nog een stap verder: “We stelden wat we aanleverden of wat een ander bijbracht ook voortdurend in vraag. Niet om elkaar af te breken, maar om zeker te zijn dat wat we deden ook gewoon het beste was. Voor ‘Burst’ sloten we vaak compromissen. Nu bleven we schaven tot we een resultaat hadden waar elke van ons drie zich volledig in kon vinden.” Op die manier werd ‘Nest’ een plaat met meer variatie en nuance dan de voorganger.

In dat opzicht was een vooruitgeschoven single als War een serieuze binnenkomer. Het nummer is bij wijze van spreken een in vijf minuten gebalde samenvatting van waar Brutus voor staat. We verwoordden het zo in de review van ‘Nest’: "Een gespannen en melancholieke opbouw, gevolgd door een verzengend stuk rock van de bovenste plank. De twee delen zijn een perfecte metafoor voor de hoogtepunten, die de band meemaakte en de persoonlijke twijfels waar de bandleden mee kampten ten opzichte van hun naasten." Mannaerts: “We wilden inderdaad een serieuze binnenkomer als eerste single. We voelden ook dat de clip live inspelen nog beter de energie van de band zou kunnen vatten.”

Brutus blijft ook bijzonder goed de touwtjes zelf in handen houden. Niet alleen gebeurt de communicatie voor de promo door Mulders zelf. Ook van alle randzaken blijft de band de regie strak in handen houden. “We blijven dit doen - ondanks het feit dat het wel wat energie vraagt - om er zeker van te zijn dat wat we doen ook honderd procent Brutus blijft. Ik reffereer in dat opzicht graag naar een fotoshoot voor een groot Brits magazine in Engeland, waar geen van ons drie zich goed bij voelde. Nu gaan bij ons onmiddellijk alarmbellen af en zouden we dat niet meer doen.” “We gaan ons ook niet speciaal kleden omdat mensen dat van ons en onze muziek zouden verwachten.” vult Vanhoegaerden aan.

Brutus blijkt dus meer dan ooit in eerste instantie de eigen grootste criticus. Binnenkort kan je ze op verschillende locaties in Vlaanderen aan het werk zien. Check hier alle concertdata.

19 mei 2019
Patrick Blomme