Marc Alenus

Steeds op de uitkijk voor verse vis of tenminste voor inlandse maatjes en goed voor een resem recensies was (ma) een rots in de branding voor dit magazine en dus zou het ons alvast verwonderen als u dit jaar geen enkele van zijn artikels zou hebben gelezen.

Beste albums?

Sophia – ‘Holding On / Letting Go’

Phoebe Bridgers – ‘Punisher’

Adrianne Lenker – ‘Songs’

Bright Eyes – ‘Down In The Weeds Where The World Once Was’

Waxahatchee – ‘St Cloud’

Keaton Henson – ‘Monument’

Fenne Lilly – ‘Breach’

Loma – ‘Don’t Shy Away’

Jonas Winterland – ‘Berichten uit de Schemerzone’

Lili Grace – ‘Silhouette’

Sorry – ‘925’

Beste ep’s?

King Hannah – ‘Tell Me Your Mind And I’ll Tell You Mine’

Pauwel – ‘Witches’

Tomberlin – ‘Projections’

The Grand Razoo – ‘Floss’

Vito – ‘Cheesy’

Marc: “Eigenlijk mocht ik hier maar vijf platen noemen, maar to hell met rules and regulations. 2020 hield zich er ook niet aan en zelfs orthodoxe joden niet. En bovendien valt er bijzonder weinig te vertellen over live shows deze keer. Dus post ik er toch lekker elf en nog eens vijf ep’s daar bovenop. #NEM!

Sophia volgen we al langer, maar de band wist dit jaar toch nog te verrassen. Eerst was er nog het mooie Alive met de beste streep sax van het jaar, maar dan viel de splinterbom We See You (Talking Aim). Zo furieus hadden we Sophia nog nooit gehoord. Later volgde ook nog het meer vintage Sophianummer Undone.Again. Maar tegen die tijd hadden we al lang tickets in de pocket voor de live shows die Robin Propper-Sheppard en zijn (Belgische) band zou brengen. Zou, want u weet wel wat daar een stokje voor stak. Maar niet getreurd: in april komt het er toch van (en wie weet heeft u wel een ticket voor de aankomende Duyster-sessie).

Op twee en drie ook weer helden van me. Of beter gezegd: heldinnen. Phoebe Bridgers haalde drie jaar geleden al eens de koppositie in mijn eindejaarslijstje en vorig jaar prijkte ze ook al bovenaan, maar dan in een andere gedaante. Ware er niet Sophia, dan was het ook dit keer weer gelukt. Garden Song, Kyoto en I Know The End benaderen gewoon de perfectie.

En ja, Adrianne Lenker… Dit jaar geen Big Thief-album, maar op de valreep van dit gekke jaar zorgde zij toch weer voor een meer dan waardig alternatief voor de eigen band.

Voor mevrouw Morby was er ook plaats in mijn eindejaarslijst. Katie Crutchfield aka Waxahatchee steekt wel de loef af van haar partner, die net buiten mijn top tien valt, maar dat is, gelet op mijn voorkeur voor de vrouwelijke stem, geen verrassing.

En dan is er ook nog eentje uit eigen land op vijf. Jonas Winterland was in februari net op tijd om de eerste lockdown van zijn soundtrack te voorzien en bracht zo uren van troost en gezelschap."

Mooiste artwork van 2020?

“De hoes van ‘Rose’ van Lian Ray vind ik nog altijd tragisch en troostend tegelijk. Het was ook één van de opmerkelijkste releases van het jaar. Lees hier waarom.”

Knapste video van 2020?

Fontaines D.C. – A Lucid Dream

“Fontaines D.C. mag gewoon in geen enkel lijstje ontbreken. Dat ze hierboven niet staan in het lijstje van beste albums is eigenlijk een schande. Maar kijk, we maken het hier toch een beetje goed.”

Wat is - indien al van toepassing - het beste concert dat je gezien hebt in 2020?

“Vijf. Zoveel echte live shows hebben we dit jaar gezien. En de beste daarvan was die van Ansatz Der Maschine al moesten we gedurende het hele optreden een mondmasker dragen. Het was dan ook oktober 2020.”

Van welk geannuleerd optreden, dat je dit jaar bent misgelopen, heb je het meeste spijt?

“Een week na Ansatz Der Maschine, zou ik ook naar Sophia, Trixie Whitley en Roscoe gaan kijken in de Botanique, maar dat feest ging dus niet door.”

Wat is de beste livestream die je gezien hebt in 2020?

“DaFestival natuurlijk, al was het maar omdat ik van dichtbij meemaakte hoeveel van hun ziel de artiesten staken in hun optreden vanuit hun bubbel. Vooral genoten van The Monotrol Kid, Bai Kamara Jr. en Lili Grace. Beste live plaat kwam dan weer van Tiny Legs Tim. Zalig hoe die de energie van het live spelen wist te vatten op ‘Call Us When It’s Over’.

Ook was ik enorm onder de indruk van de creativiteit die Phoebe Bridgers aan de dag legde telkens als ze moest opdraven in een coronaveilige tv-show en ons tegelijk een blik gunde in haar privévertrekken. Zo bracht ze voor Jimmy Kimmel Kyoto vanuit haar badkamer met een speelgoedsynth en dito microfoon. Voor de Late Late Show zong ze I See You terwijl ze sliplessen volgde. Speciaal voor Late Night met Seth Meyers zong ze I Know The End vanuit een leeg theater. Haar nieuwste single Savior Complex zong ze voor Jimmy Fallon voor twee honden op een sofa, begeleid door een automatische piano. En de mooiste was voor de Late Late Show van James Corden. Daarin bracht ze vanuit haar bed de Copycat Killer versie van Kyoto vanuit haar bed om dan vanuit haar slaapkamer recht in Carnegie Hall te stappen. Deze illusie werd gecreëerd met hulp van haar vriend Rob Moose. Dezelfde techniek paste ze toe voor haar sessie voor KEXP.”

Welke song vat 2020 het best samen?

“Dé meest passende songtitel van het jaar kwam van onze eigen School Is Cool met de titeltrack van het recentste album ‘Things That Don’t Go Right’ en met Nothing Good uit datzelfde album als nipte tweede. Johannes Genard en co kwamen terug met een plaat die smeekte om live gespeeld te worden, maar toen…

P.S. Ook het hierboven al aangehaalde ‘Call Us When It’s Over’ had kunnen winnen, maar dat was enkel een albumtitel."

Is er een muzikale trend waar je veel van verwacht?

"Zijn er nog trends? De trend lijkt mij dat er geen trends meer zijn. Het lijkt of tegenwoordig alles kan en mag en door elkaar loopt. Vroeger had je nog grote era’s zoals dat van de new wave, dat van de grunge, dat van de new beat,… Dat zie ik nu niet meer. Het wordt natuurlijk steeds moeilijker om origineel voor de pinnen te komen en er is ook zoveel aanbod tegelijk. Wat ik wel opmerkte is dat de protestplaat terugkwam de voorbije jaren. Iemand die al meerdere malen de Amerikaanse verkiezingen verloor, heeft daar rechtstreeks of onrechtstreeks misschien mee te maken. Bracht hij toch nog iets goeds. Zowel feministen als aanhangers van BLM maakten goede tot straffe platen. Ik denk in de eerste plaats aan SAULT dat zelfs twee topplaten afleverde, maar er zijn er nog een pak.”

En is er één die je constant irriteert?

“Als die al bestaat, ben ik er me niet van bewust. Ik steek enkel tijd in wat me plezier bezorgt.”

Wat moet er op muzikaal vlak veranderen in 2021?

“Ik zal wel niet de enige zijn die hoopt op een betere verloning van de artiesten en natuurlijk moeten de zomerfestivals terug kunnen komen. I miss the smell of verschaald bier in the morning.”