Eindejaarslijstje Marc Alenus
Eindejaar 2017
Blijkbaar zoekt onze Marc Alenus nog een concubine om hem te vervoegen op de sofa. Maar dat even terzijde. Hij neemt de meest uiteenlopende muziek tot zich als een bloedzuiger om die dan weer af te scheiden in mooi uitgewerkte recensies. Onvermoeibaar laat hij zijn voelsprieten los op de vaderlandse en internationale scene om daar het beste uit te pikken. Wij zien hem dan ook graag, onze Marc.
Nu al klassiekers
1. Phoebe Bridgers - ‘Stranger in the Alps’
2. Pumarosa – ‘The Witch’
3. Aldous Harding – ‘The Party’
4. Torres – ‘Three Futures’
5. Manchester Orchestra – ‘A Black Mile To The Surface’
6. Jane Weaver – ‘Modern Kosmology’
7. Wolf Alice – ‘Visions of a Life’
8. London Grammar – ‘Truth Is A Beautiful Thing’
9. The Whereabouts of J. Albert – ‘The Whereabouts of J. Albert’
10. Torgeir Waldemar – ‘No Offending Borders’
Ook zeker nog eens goed voor een paar toertjes op de platenspeler: Bully – ‘Losing’, Mister & Mississippi – ‘Mirage’ en Noga Erez – ‘Of The Radar’
Subliem, maar vluchtig
1. Cigarettes After Sex – ‘Cigarettes After Sex’
2. Jens Lekman – ‘Life Will See You Now’
3. Fùgù Mango – ‘Alien Love’
De podiumbeesten
1. London Grammar op Pukkelpop 18/8/17
2. Leyla McCalla op Dranouter 5/8/17
3. Royal Blood in de Lotto Arena 11/11/17
4. Alvvays in Trix 16/9/17
5. Grandaddy op Little Waves 8/4/17
Vergeet de hype
Ik lust graag een dame blanche, maar de hele hoera-sfeer rond Blanche heb ik niet gesnapt. Bij uitbreiding mag je daar heel het circus van het Eurovisie Songfestival aan toevoegen.
Kritiek op de kritiek
Omdat er al genoeg gelachen is met die arme BH en hij ondertussen al genoeg aandacht kreeg, zal ik met mezelf lachen. Ik schreef een stukje over Kapitan Korsakov in mijn verslag over 'We Are Open' 2017 in Trix, maar ik zag enkel maar de laatste drie, vier nummers van de set. Omdat dat toch wat kort uitviel, voegde ik er wat aan toe en noemde ik enkele songtitels op basis van vroegere setlists. Daar sloeg ik serieus de bal mis en ik werd door de ongenadige Korsakov op typisch Russische wijze te kakken gezet. Daar leert een mens uit, al was het wel mijn meest gelezen verslag van het jaar omdat de band zelf het meesmuilend deelde op haar pagina. Daar heb ik de broekpissers van Kapitan Korsakov nog niet voor bedankt. Bij deze!
Het oog wil ook wat
De hoes van de single Tin Pan Boy van Yungblud vat volgens mij het jaar 2017 het best samen:
De obligatoire voorspelling
Van de winnaar van BBC Sound 2018 zullen we een jaar lang niets horen – of heeft u het voorbije jaar iets vernomen van Rae Blk? – maar van de reeds genoemde Yungblud des te meer. Samen met Bryde en vooral ook BLOXX is deze jongeling van het meest opwindende dat komend jaar het Kanaal zal oversteken.