Unachica - Brigada Internacional

Er zijn bands die een shitload aan materiaal uitbrengen, maar dit is er geen van.

Unachica houdt van Spanje, van la dulce vida. Ten minste zo lijkt het toch. Een singeltje in 2020, eentje in 2021 en nu weer eentje. Het kan productiever jongens! Oh, maar er komt een heus album aan! Dan houden wij onze snavel. Wordt dit dan het jaar waarin alles echt begint voor Roel Joosen en de zijnen?

Uit de nieuwe single klinkt alvast potentieel genoeg en de titel verwijst naar de Spaanse burgeroorlog, dus strijdvaardig is Unachica zeker. Een eerste beluistering leverde bij ons de spontane gedachte "Brian Wilson meets dEUS" op. Collega Butsenzeller hoorde er ook iets sixties-achtig in en verwees naar de Byrds. Ook Deerhunter en Yo La Tengo werden al genoemd in een poging om de ramelende psychedelische track te kaderen. Frontman Joosen zelf gaf toe de laatste tijd vaak naar 'Revolver' van The Beatles geluisterd te hebben.

De track start met een soort van sirene die opborrelt uit een synth, maar al snel trekt vooral de scheve gitaar van Steven Holsbeeks (Dead Man Ray, Star Club West en Few Bits) alle aandacht naar zich toe. Brigada Internacional rammelt en knarst als een oude Sovjettank, mede door de aparte drums van Jochem Baelus, maar walst toch mooi over elke luisteraar heen.

In de clip die eerder deze week reeds verscheen voor de officiële release trekt een sinister ogende agent in full riot gear door een typisch landschap van Vlaamse lintbebouwing. Anderzijds struint een zorgeloze jonge vrouw door de duinen. Verleidelijk vleit ze zich neer, maar het opschrift op haar T-shirt laat niets aan de verbeelding over: No pasaran! Tegelijk ook weer een verwijzing naar de partisanen. Het mag duidelijk zijn: "there's more that meets the eye and the ear" hier. Wat wordt er bv. bedoeld met het herhaalde "Mothership" of het mantra "You know what it's like to be death inside"?

Ontdek het zelf via clip of Spotify: