#RIPDavidCrosby - Jackson Browne - The Pretender (1976)

Gezien de hoge leeftijd van menig rockster, kunnen we ons wel verwachten aan een onheilstijding dat deze of gene het tijdelijke met het eeuwige verwisselde. We gaan er hier hopelijk geen gewoonte van maken, maar met het verscheiden van David Crosby verdwijnt toch wel een productief strottenhoofd. De man ging meer dan eens door het oog van de naald, maar hij diende nu dan toch finaal afscheid te nemen.  Bijzondere componist, superstraffe stem en talent dat hij ook veelvuldig uitleende voor het werk van anderen.

David Crosby had de tentakels in het hele legioen dat Laurel Canyon bevolkte en ver daarbuiten. En die mythische plaats in Los Angeles was een intensieve broedplaats voor alles en iedereen die zich ook maar een heel klein beetje singer-songwriter noemde. Van Joni Mitchell langs The Mamas & The Papas tot The Doors en zovele anderen. Een vaste compagnon de route was de minzame Jackson Browne.

Crosby en Nash waren niet ver, toen het jonge talent zijn debuut maakte, maar ook later op 'The Pretender' (1976) en 'World In Motion' (1989) en 'I’m Alive' (1993) verleende David Crosby vocale hulp. We kiezen voor het titelnummer van 'The Pretender', waarin hij samen met Graham Nash Jackson Browne vocaal bijstaat.

De song handelt over een man die zijn dromen opgeeft en vervalt in een routineuze monotonie, die in louter geldgewin resoteerde. Een cynische kijk op groezelig geldgewin in een voorstedelijk milieu, perfect passend in het post-Watergate-Amerika van de jaren zeventig.

Op de vraag of het soms autobiografische stukken bevatte, repliceerde Browne: "It's not me exactly, although sometimes people applaud for me at that moment in the song as if I am, but in truth there is a bit of The Pretender in me, but it's anybody that's sort of lost sight of some of their dreams...and is going through the motions and trying to make a stab at a certain way of life that he sees other people succeeding at. So maybe it's a lot of people of a certain generation who sort of embraced a very material lifestyle in place of dreams that they had that sort of disintegrated at some point.”

We gaan voor een mooie live versie met le tout Crosby, Stills & Nash in Madison Square Garden in New York in 2010.