Gregor Dijkman
Eindejaar 2018
Misschien iets minder actief in 2018, maar daarom nog niet afgeschreven. (gd) was sowieso niet echt enthousiast over dit muzikale jaar. Maar genoeg stof om zijn lijstjes te vullen had hij wel.
De beste
2. Jon Hopkins - ‘Singularity’
3. A Perfect Circle - ‘Eat The Elephant’
4. Winne - ‘Oprecht Door Zee’
5. Manic Street Preachers - ‘Resistance Is Futile’
6. The Boxer Rebellion - ‘Ghost Alive’
7. Suede - ‘The Blue Hour’
8. Therapy? - ‘Cleave’
9. The Bony King Of Nowhere - ‘Silent Days’
10. Interpol - ‘Marauder’
De spannendste
1. Liam Gallagher – AFAS Live, Amsterdam – 8 maart
2. Tom Baxter – Luxor Live, Arnhem – 2 december
3. Nils Frahm – Doornroosje, Nijmegen – 27 januari
4. Thijs Boontjes Dans- en Showorkest – Luxor Live, Arnhem – 23 december
5. BLØF – Concert At Sea, Ouddorp – 30 juni
De mooiste
Naast het feit dat het een prachtige hoes is, zet het de desolate, weidse en filmische elektronica van de plaat kracht bij.
De leukste
Kurt Vile neemt een stel gefrustreerde agenten op sublieme wijze in de maling terwijl hij met de auto door zijn woonplaats Philadelphia cruiset. Plus: het is ook nog eens waanzinnig goed liedje.
De opmerkelijkste
Mijn Welshe helden van Manic Street Preachers vierden begin december alsnog de twintigste verjaardag van ‘This Is My Truth Tell Me Yours’ met een mooie anniversary-uitgave. Het is één van mijn favoriete albums aller tijden. Dus vierde ik het feestje vol mee.
De ergerlijkste
Veel! De hitlijsten zijn voorgoed overgenomen door kinderachtige en leeghoofdige rotzooi. Ik vraag mij dan ook serieus af wat voor mensen het zijn die dit oprecht goed vinden. Ik vind het een trieste ontwikkeling.
Ik las dit jaar wat verslagen aangaande een reeks concerten van de Amerikaanse band The War On Drugs en moest keihard lachen om de bizarre superlatieven waarmee de concerten en die laatste zeikplaat werden overgoten. Humo en OOR spanden de kroon! Humo: “Geboren zijn in de jaren negentig betekent jaloers zijn op de vorige generaties, want zij hadden The Beatles, Pink Floyd, Woodstock, Dire Straits, Nirvana en nog veel meer. Welnu, wij hebben The War On Drugs”. Ik had het niet meer!
Ik heb mij ook dit jaar weer kapot geërgerd tijdens concerten in Nederland. De Nederlandse concertgangers konden tijdens de concerten hun bek niet houden. Dit wordt deels veroorzaakt door de bar(s) in concertzalen. Van mij mogen ze die allemaal verwijderen opdat ik – naast kletsende concertgangers – ook minder last heb van lawaaierig barpersoneel en van die randdebielen die steeds voor mij langslopen omdat ze weer bier moeten halen. Aan alle kletsende en bier halende concertgangers: ga in het vervolg alsjeblieft naar de kroeg! Over de onbeschofte concertfotografen zwijg ik maar.
De meeste-verwachtingen-opwekkendste
Ik hoop dat Manic Street Preachers de ‘This Is My Truth Tell Me Yours’ anniversary-tour ook naar Nederland brengt. Dat album integraal live horen moet magisch zijn. Verder kijk ik reikhalzend uit naar het debuut van Thijs Boontjes Dans- en Showorkest en de nieuwe albums van Van Dik Hout en Liam Gallagher.