#Boos - The Replacements - Unsatisfied (1984)
Lastig, kregelig, woedend en dat dan blindelings en feilloos op muziek zetten. Het is weinigen gegeven, maar deze zeven muziekjes zijn daar wel in geslaagd.
Lastig, kregelig, woedend hoeft niet altijd muzikaal uit te monden in decibels of harde beats, maar kan ook in een akoestische setting vitriool uit alle poriën zweten. Zoals in het weergaloos hartverscheurende Unsatisfied waarin Replacements-zanger Paul Westerberg zijn woede en frustatie opzichtens zijn intussen ex-geliefde uitschreeuwt, de stem voortdurend op de rand van scheuren. Van de machtige derde lp 'Let It Be', een statement van de hoogste vorm van ontevredenheid, zelfs bijna weerzin tegen het menselijk bestaan. Hij kon deze song niet altijd live spelen omdat “that one stings too much”.
Een soort van eightiesupdate van The Stones‘ (I Can't Get No) Satisfaction. Een ogenschijnlijk mooi nummer dat toch voortdurend de grond onder de voeten dreigt te slaan: “Everything you dream of / Is right in front of you / And everything is a lie”. Hiermee schudden the Replacements ook de chaotische punkperiode voor een deel van zich af, waarbij frustratie en woede ook gekanaliseerd kon worden in een treffende ballad, en het begin van een serie platen die stuk voor stuk klassiekers kunnen genoemd worden en die een rode draad vormden in de beleving van onze jaren tachtig: 'Let it Be', 'Tim', 'Pleased To Meet Me', 'Don’t Tell A Soul', 'All Shook Down'.
Met een beetje goede wil is Unsatisfied ook een zeer vroege voorzet voor all things grunge in de nineties. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat Paul Westerberg als enige niet-vintage-grunger gevraagd werd om bijdragen te leveren voor de soundtrack van 'Singles', de ultieme grungefilm.
Volgens Rolling Stone is Unsatisfied Westerbergs beste song, maar wij persoonlijk vinden dat er nog wel meer concurrentie rondfladdert (Answering Machine of Alex Chilton to name but a few). Paul Westerberg zal het misschien niet graag horen, maar een boze Westerberg is een goede Westerberg.