Best Kept Secret 2019 in vijf zielsplijtende dilemma's

Voorbeschouwing

Kiezen is verliezen – zo wordt weleens beweerd. Om u het leven nog moeilijker te maken, schotelen wij u vijf (nou ja, vierenhalf) hartverscheurende dilemma’s voor op Best Kept Secret 2019 die uw bovenkamer even hard tilt zullen doen slaan als het moreel kompas van de doorsnee huisvader in downtown Las Vegas. Maar troost u: winnen doet u sowieso.

CHARLOTTE GAINSBOURG (ONE, 21:15) VS PRIESTS (FIVE, 21:15)

Vrijdag staat met Charlotte Gainsbourg het product van één van de meest mythische figuren uit de Franse muziekgeschiedenis op het hoofdpodium. Vader Serge zou blinken van trots vanuit zijn graftombe bij het horen van de morbide boodschap die dochterlief u o zo zwoel influistert in Hey Joe – denk aan hoe Ted Bundy Je T’aime Moi Non Plus zou coveren – of bij de luchtige popvibes mét inhoud die van de bevallige Française een zwaargewicht in het genre gemaakt hebben. Haar laatste worp – het introverte ‘Rest’ – werd opgepikt en bewierookt tot ver buiten de Franse landsgrenzen;  een huzarenstukje voor een album dat Frans als voertaal heeft.

Tegelijk staat met Priests een punkband uit Washington D.C. geprogrammeerd die de strepen al meer dan verdiend heeft in het circuit. ‘Nothing Feels Natural’ uit 2017 was een absolute voltreffer die elke zichzelf respecterende rebel liefdevol moet koesteren als een terminaal schoothondje. Een mustsee voor halfkalende ouwe punkrotten die krampachtig vasthouden aan hun laatste wilde haren en een eerste groot geheim dat ontbloot wordt voor alle anderen.

YVES TUMOR (TWO, 15:15) VS LUCY DACUS (FIVE, 15:00)

Bij wie zaterdag een bezoekje brengt aan Yves Tumor en zijn live band, zal de zalige roes al vroeg in de namiddag de intrede doen. Het Amerikaanse elektronicagenie dealt zowel in hypnotische zweefbeats, noisy ambient als hupse popvibes die het kruim van het genre vertegenwoordigen. Een meester-laborant die net zolang experimenteert met klankenbrouwsels tot je onderlijf als vanzelf in dansmodus schiet. Gooi daar nog een drumstel, een koppel fleurige koperblazers en funky gitaren bij en beleef je ontkatering onder een regenboog aan veelkleurige zomerklanken.

Lucy Dacus is niet enkel een goed bewaard geheim van over de grote plas; het is zo’n zeldzaam cadeau dat het, eenmaal uitgepakt, levenslang deel uitmaakt van de huisraad. Geen sterveling blijft onbewogen bij de pretentieloze, uitgepuurde zielenroerselen van de jonge Amerikaanse songwriter,  die haar tranches de vie zo rauw serveert dat het bloed nog vantussen haar gebroken hartkamers sijpelt. U zoekt intimiteit, zielenrust en ontroering als ontsnappingsroute voor die bedwelmende/vermoeiende endorfinewolk die u sinds vrijdag in de greep houdt? Zoek niet langer.

MAC DEMARCO (ONE, 20:00) & CIGARETTES AFTER SEX (TWO, 21:15) VS DAVID FUNK (THREE, 20:00)

De fijnbesnaarde zomerpop van headliner Mac DeMarco lijkt op maat van Best Kept Secret gesneden. Voor extraverte meebrulmomenten is Rock Werchter uitgevonden, voor intimistische frivoliteit die weliswaar binnen de lijntjes kleurt maar even hard gezelligheid en gelukzaligheid schreeuwt als Samson & Gert op een zondagochtend, is het hoofdpodium van BKS op zaterdag 1 juni de place to be. Voor wie binnen afzienbare tijd vol nostalgie wil terugkijken op de gloriemomenten van BKS is dit een niet te missen afspraak. Voor alle anderen zijn nog tickets voor de afscheidsshows van Samson & Gert beschikbaar.

De vorige passage op BKS (lees het verslag hier), twee jaar geleden, bevestigde de hype rond Cigarettes After Sex: ja, het is verdomme bloedmooi. “Lijzigheid tot kunst verheven”, zo vatte onze man een concert van Greg Gonzales en de zijnen in Trix samen. De kunst om het podium in een porseleinwinkel te veranderen, waarbij de smachtende, langoureuze stem van Gonzales zweeft over een verstild en ademloos publiek. Niemand durft een vin te veroeren  – zo delicaat zijn de geluidsgolven die Cigarettes After Sex vervaardigt. Stomende melancholie hangt als goedaardige smog in de lucht en verspreidt een zacht parfum van liefde, erotische spanning en verlangen. Een welkome, passionele oase waar mentale connecties met volslagen onbekenden gesmeed worden – ons zou het niet verbazen, mocht u in de roes van het moment uw dichtstbijzijnde secret crush een tong draaien. “#MeToo? Allemaal de schuld van Gonzales, meneer!”

De twee voorgaande prijken in het hetzelfde tijdsslot als de illustere ster-dj genaamd David Vunk. Wie het in Keulen hoort donderen, heeft nooit een voet gezet in uitgaansetablissementen die de commerciële floorfillers schuwen zonder de tent leeg te laten lopen. De Rotterdammer bemachtigde de laatste jaren een plaats bij de elite van de internationale dj-scene. Zijn succesformule? Verfrissende platenkeuzes en een verrassende diversiteit, die zware industrial techno met luchtige house moeiteloos verzoent. Vunk staat garant voor eigenzinnige sets die barsten van energie: gefundenes Fressen voor feestbeesten die heel even lak hebben aan al die verfijnde, ingetogen meuk en ongebreideld plezier willen beleven zonder complexen. Schaamteloos het beest uithangen – zoals het de doorsnee festivalganger betaamt –  is de boodschap, je schuldig voelen omdat je pareltjes als Mac DeMarco of Cigarettes After Sex gemist hebt kan achteraf wel.

KURT VILE & THE VIOLATERS (ONE, 18:45) VS KATE TEMPEST (FIVE, 19:15)

Behoeft Kurt Vile nog een introductie? De gemoedelijke folkbard uit Philidelphia is sinds ‘Wakin On A Pretty Daze’ aan een veroveringstocht bezig waar Dzjenghis Khan nog een puntje aan kan zuigen. Zijn nonchalance is legendarisch, zijn aanblik het archetype van een neo-hippie die bomen knuffelt en struiken streelt. Zijn Americana verwarmt, verblijdt, verlost harten in alle windstreken. Nu eens zachtmoedig mellow, dan weer onbeteugelde rock-'n-roll, verslavende riffs en heerlijk uitgesponnen kippenvelsolo’s incluis. U zal harmonie en broederlijkheid ontwaren als antigif in deze Zeitgeist van polarisatie. Alleen jammer dat de man zo vroeg op de avond op moet; een heldere sterrenhemel had u – mondharmonica en tipitent krijgt u er gratis bij – zo naar de prairie geflitst.   

Kate Tempest is het typevoorbeeld van een indie-artieste die onder de radar blijft bij het grote publiek, maar door haar onvolprezen talent een plaatsje in de schijnwerpers verdient. Gewapend met donkere, broeierige hiphop en striemende spoken word bokst de tweeëndertigjarige Britse met de persoonlijke besognes, met hier en daar een maatschappelijke ippon. Niets om vrolijk van te worden, maar haar overgave, passie en diepkervende verzen maken de boel des te indrukwekkender.

Het festival vindt plaats van 31 mei tot 2 juni 2019 en is al twee jaar achter elkaar met 25.000 bezoekers uitverkocht.

Meer info? Hierzo!