Warhaus - Warhaus

Pias Records

Maarten Devoldere vond dat het tijd was voor iets anders - iets speciaals en tijdloos – en hij richtte Warhaus op. 'We Fucked A Flame Into Being' werd een wondermooie, eerste plaat die geregeld deed denken aan meesters als Nick Cave en Leonard Cohen, maar bracht vooral een heel persoonlijke ode aan de liefde.   

Warhaus

Die eerste plaat, die wij zonder twijfel het beste Belgische album van de laatste jaren durven noemen, moest een solo-album zijn. Maar wat live al langer opviel, trekt zich door naar de nieuwe songs. Warhaus wordt meer en meer een band. Vooral Devoldere’s vriendin en backingvocaliste Sylvie Kreusch is een stuk meer aanwezig. Dangerous zouden we zelfs een duet kunnen noemen, al kiezen we in dit geval voor de term vocaal liefdesspel. Zo intiem dat het als luisteraar bijna voyeuristisch aanvoelt.

Niet dat dit echt storend wordt, want er zijn maar weinig dingen die zo mooi en reëel overkomen als Maarten en Sylvie die tegen mekaar “You're so hard to possess / But such a beautiful mess / Time after time”, kreunen. Sylvie Kreusch is immers niet alleen in de uitvoering, maar ook in de inhoud van de nieuwe plaat een stuk meer aanwezig. Er staat zelfs een nummer op dat droogweg de titel Kreusch draagt. Een prachtig en opwindend lofdicht dat net zo goed uit de pen van Cohen had kunnen komen.

Er zit nog een zekere evolutie in de songs van Warhaus. 'We Fucked A Flame Into Being' werd getekend door een bezwerende donkere sfeer. Een sfeer die zich wel doortrekt naar nummers als Mad World, Well Well en Control, maar dat zijn dan ook niet toevallig songs die live al een tijdje meegaan. De nieuwste nummers klinken plots meer open. Everybody is zelfs zo luchtig dat het niet zou misstaan op het communiefeest van uw dochtertje. En dan spreken we nog niet over de genialiteit van dat pianostukje op het einde en hoe we niet kunnen wachten tot we Devoldere dit in zijn gladde nonchalance horen fluiten, zoals hij dat altijd met Memory doet.    

Maarten Devoldere zei ooit dat hij een nummer pas goed vindt als Sylvie er op danst. Een maatstaf die lijkt te werken, want dit album is wederom fantastisch en zolang Sylvie danst, is iedereen toch tevreden.

15 oktober 2017
Jorik Antonissen