Tucker Zimmerman - Dance Of Love

4AD

Deze zomer zagen we tot onze verbazing een drieëntachtigjarige het podium opgeholpen worden als support voor Big Thief. Sindsdien hebben we ons verdiept in het fenomeen en kunnen we Adrianne Lenker, Agnes Obel en David Bowie enkel bijtreden: dit is een heel bijzondere singer-songwriter.

Het is niet dat het niet had gekund voor Tucker Zimmerman. Op een bepaald moment in zijn nog prille carrière lag de roem voor het rapen voor deze geschoolde Amerikaanse muzikant. Maar hij koos bewust voor een leven in de schaduw ergens in de buurt van Luik, samen met zijn Marie-Claire, de vrouw die zijn hart stal en nu mee op de cover prijkt en zelfs meezingt op het jam-achtige Leave It On The Porch Outside.

Af en toe bracht Zimmerman nog eens een album uit, maar nooit met de bedoeling er groot geld aan te verdienen. Voor hem waren de liefde van zijn leven en zijn muzikale vrienden het allerbelangrijkste. In augustus van dit jaar verscheen ter illustratie daarvan het album ‘I Wonder If I’ll Ever Come True’. “It had become clear to me that songs of only one kind were worth spending time on: those which had a positive message and a peaceful vibration [...] Just poetry. Little hums that perhaps might lift us all above our daily worries and fears, little hums that try to make the world a better place to live in.” zei Zimmerman zelf.

Maar kan je ontsnappen, als Bowie je album ‘Ten Songs’ tot de vijfentwintig beste albums ooit rekent? Kan je de vraag van één van je grote idolen, ondertussen zelf een gevierd muzikante, om samen te werken negeren? Nee dus, en zo is er nu de elfde plaat van Zimmerman en dat in het vijfenvijftigste jaar van zijn carrière. Kan het mooier? Ja, want op het album werkt niet alleen Big Thief mee, maar ook nog eens Zach Burba (Iji) en Mat Davidson (ex-The Low Anthem, nu Twain).

Zimmerman is ontegensprekelijk in de winter van zijn carrière beland, maar als je hem dan met van dankbaarheid trillende stem hoort zingen: “It’s the season when all of the dreams of your dreams come true”, dan kan je niet anders dan deze man bewonderen voor de eeuwig durende positiviteit. Toen we hem dit nummer live zagen brengen in het OLT deze zomer, smolten wij alvast weg.

En dat Zimmerman het “kampvuur-idioom” met gemak doorbreekt, bleek al uit een song als The Idiot’s Maze, een uptempo bluegrass-achtig nummer dat toont dat je zelfs op late leeftijd het leven nog kan vieren. Ook Nobody Knows verderop de plaat is hier een bewijs van. En wie zou trouwens niet graag aanschuiven rond het vuur bij een song als Burial At Sea?

De harmonie tussen de breekbare, doorleefde stem van Zimmerman en de hoge, etherische stem van de frontvrouw van Big Thief werkt vertederend, maar de nummers zijn ook van hoog niveau, zowel tekstueel (je ontdekt tal van verwijzingen) als muzikaal. Want als zoveel supergetalenteerde muzikanten zich in dienst stellen van die songs, krijg je een folkplaat zoals er maar zelden één verschijnt.

‘Dance Of Love’ klinkt immers fris en hedendaags door de bijdragen van de jonge garde en het gebruik van samples van omgevingsgeluiden evenals traditioneel en wijs dankzij het genie van een man die terug kan kijken op een heel leven vol ervaringen en herinneringen en die kan verwoorden op een schalkse, maar altijd positieve manier. Hij lijkt wel de muzikale tegenhanger van Perkamentus uit de Harry Potter-reeks. Wij zijn alvast betoverd.

‘Dance of Love’ is als een lappendeken van songs om je nog vele jaren te verwarmen.