Sufjan Stevens & Angelo De Augustine - A Beginner's Mind

Asthmatic Kitty

Sufjan is terug. Drie simpele woorden die het hart van elke modale indieliefhebber sneller doen slaan. Na een opmerkelijke maar wankelijke synthpop-uitstap met ‘The Ascension’ en de instrumentale uitlatingen op ‘Convocations’ krijgen we voor het eerst sinds meesterwerk ‘Carrie & Lowell’ de échte Sufjan Stevens weer te horen. Al is het altijd oppassen met zo’n uitspraken, want in hoeverre bestaat zoiets in het eigenwijze universum van de meest gelauwerde singer-songwriter van de eenentwintigste eeuw? 

Op ‘A Beginner’s Mind’ wordt Stevens geflankeerd door Angelo De Augustine. Een, in tegenstelling tot wat de zuiders klinkende naam doet vermoeden, uit California afkomstige mede-folky. De Augustine vond in 2017 onderdak bij Asthmatic Kitty, het platenlabel van Stevens, waarna de twee tot de ontdekking kwamen dat ze eigenlijk niet zoveel van elkaar verschillen. Dezelfde muzieksmaak, dezelfde humor en een haast identiek stemgeluid. De folkbroeder van een andere moeder, zoals we al eens zeggen.

Hier weerklinkt een vocale complementariteit die ons meer dan eens Simon & Garfunkel-achtige vibes bezorgt. Getuige daarvan is de prachtige samenzang op opener Reach Out, dat instrumentaal weer helemaal in het straatje past van klassiekers als ‘Michigan’ en ‘Carrie & Lowell’. De oplettende lezer had het waarschijnlijk al even door, maar het blik met superlatieven zal na deze recensie tot op de bodem geledigd zijn. Daarom doen we er nog graag een paar schepjes bovenop en roepen we Back To Oz nu al uit tot "Indiesong van het jaar". Het catchy refrein, die hemelse meerstemmigheid en dan zwijgen we nog over de perfecte gitaarsolo die het geheel aan elkaar bindt.

The Pillars Of Souls doet met de elektronica-accenten denken aan Big Red Machine, al gingen Vernon en Dessner eerder de mosterd bij Stevens halen dan andersom. Het nummer is trouwens geïnspireerd door de eightieshorrorfilm ‘Hellraiser’. We zien u de wenkbrauwen al hevig fronsen, dus laten we even de tijd nemen om dit te kaderen. Voor de opnames van ‘A Beginner’s Mind’ trokken Stevens en De Augustine naar een boshut - wat had u gedacht van twee folkies? - en tussen het schrijven door besloot het duo enkele oude films te bekijken. Of hoe er over een gruwelijk campy horrorfilm toch een hartverwarmend nummer kan geschreven worden. Vakmannen zijn het, zeg dat wij het gezegd hebben.

Dat er ook een streepje Sufjan-humor aanwezig is, blijkt uit You Give Death a Bad Name. De kwinkslag naar de Nostalgie-klassieker van Bon Jovi had u waarschijnlijk al door. Maar wees gerust: buiten een vermelding in de teksten hebben beide nummers niets met elkaar te maken. Al deed het ons wel de onheilige vraag stellen hoe Sufjan zou klinken, moest hij zich aan een hairmetal-plaat wagen.

Semi-titeltrack Beginner’s Mind is het rustpunt halfweg de plaat. De aandachtige luisteraar annex filmnerd kan ook hier een leuke easter egg vinden. De Bodhi waar aan het begin van de song naar verwezen wordt, is niemand minder dan het personage van Patrick Swayze uit de klassieker ‘Point Break’. Dat de jaren negentig terug zijn, wisten we al, maar moest iedereen er zo creatief mee omspringen, zou de wereld een mooiere plek zijn.

Na (This Is The) Thing moeten we eerlijk zijn en toegeven dat de plaat even een tikkeltje te zwaar begint te wegen. De krakende boshutgeluiden maken dat het album ergens in het midden van december ongetwijfeld in de platenspeler zal kamperen, maar voor de herfstige nazomer is het ons net iets te veel. Fictional California zorgt gelukkig net op tijd voor dat tikkeltje zon dat zo’n ijzige septemberwind heerlijk draagbaar kan maken. Lacrimae is dan weer de meer dan spirituele opvolger van Blue Bucket Of Gold. De perfecte afsluiter voor een haast perfecte plaat.

Of Stevens en De Augustine ooit gaan touren met deze plaat, is voorlopig niet geweten, maar uit de interviews blijkt dat dat eerder onwaarschijnlijk is. Maar laat al dat COVID-gedoe ons één ding hebben geleerd: schoonheid zit in een wachtend verlangen. En voor dit duo zijn we bereid heel lang te wachten, al schonken ze ons met ‘A Beginner’s Mind’ het mooiste muzikale geschenk in een bijzonder lange tijd. Bedankt Sufjan, bedankt Angelo.