Styrofoam - Happiness Is Obsolete

Eigen beheer

Styrofoam heeft het niet zo met de platenmaatschappijen en Spotify's van deze wereld. Hij geeft er de voorkeur aan de muziek rechtstreeks in de oren van de geïnteresseerde luisteraar te droppen. En dus moet die luisteraar hem weten te vinden. En laat dat nu net zijn waar wij toe dienen.

Ok, we willen onze rol ook helemaal niet overschatten. Maar dat we van muziek houden, kan toch niemand ontkennen. En de muziek van Styrofoam heeft dan misschien pas relatief recent een plaatsje in onze oren ingenomen, hij is daar wel blijven plakken. En met 'Happiness Is Obsolete' wordt de aanzet, die al gegeven werd met 'We Can Never Go Home', mooi doorgetrokken, ook al is het gevoel, dat van deze songs uitgaat, helemaal anders dan dat is bij het eerder vermelde album.

Want het lijkt wel of de zware tijden, waarin we nu leven, ook hun weerslag hebben op de muziek van Arne Van Petegem. Hij verwees al speels naar politiek op de cassette, die hij voor enkele jaren uitbracht. Dat deed hij dan in combinatie met mensen, waarvoor hij bewondering had. Eén van de songs die die cassette niet haalde, maar later wel werd uitgebracht, werd hier trouwens gerecycleerd. Schrijfster Joan Didion kreeg toen een vermelding bij het grappig getitelde (en dat geldt niet enkel voor dit nummer) en muzikaal intiem aanvoelende Tape Travel Is Lonely.

Maar soms is de muziek ook meer extravert. Zoals de opener Smile Though Your Heart Is Breaking, waarvan de titel (opgevist uit het nummer van Nat King Cole) een beetje bitterzoet aanvoelt. Vangelis-achtige drones sturen het nummer op pad, waarna allerlei krinkelende en winkelende geluiden het nummer opluisteren. Die versmelten dan weer  tot een geheel dat dan langzaam uitdooft in wanhopig geknisper.

Soms neigt het naar indietronica en verwacht je (vergeefs) één of ander akoestisch instrument (zoals in Baroque Tape), maar evengoed kan het dansbaar aanvoelen (The Inherent Value Of Perception) of klinkt het contemplatief, zoals Control Field. Hoe dan ook hebt u intussen wel begrepen dat dit een plaat is met de nodige afwisseling.

Deze songs zaten al een tijdje op Styrofoams hard drive, voor hij puur impulsief besloot om ze op zijn bandcamp-pagina te pleuren. Waarvoor dank.