Squirrel Flower - I Was Born Swimming
City Slang
Ella O’Connor Williams koos niet alleen een sublieme artiestennaam, maar maakt ook erg mooie, betoverende muziek.
Dit mag dan wel het debuutalbum zijn van Williams aka Squirrel Flower, toch is de drieëntwintigjarige geen beginneling als een ander. Ze bracht niet alleen al twee beloftevolle ep’s uit, ze stamt ook uit een muzikale familie. Haar grootouders waren klassieke muzikanten en haar vader een jazz- en bluesmuzikant (hij speelt trouwens bas op deze plaat). Al op jonge leeftijd koos ze voor het pseudoniem Squirrel Flower en zong ze in het Boston Children’s Chorus. Ze leerde zichzelf gitaar spelen en ontdekte als tiener de DIY- en folkscene van Boston. Ze begon eigen songs te schrijven die ze als Squirrel Flower uitbracht op twee ep’s en nu dus op dit debuutalbum.
Ze tourde ook al met Soccer Mommy en Adrianne Lenker. In het voorprogramma van die laatste zagen we haar voor het eerst en werd onze interesse geprikkeld. En ze stelde niet teleur. Wie haar drie singles van vorig jaar en dit jaar oppikte, weet dat al. Eerst was er het zelfverzekerde – zeg maar stevige – gitaargestuurde Red Shoulder, een song over destabilisatie en dissociatie die zacht en teder begint, maar al snel wordt kromgetrokken naar iets sinisters en claustrofobisch en eindigt met een zware, diepe gitaarsolo die de spijt uitdrukt over iets wat misging. Daarna kwam het sprankelende, warme en introspectieve Headlights, waarin ze mijmert over zichzelf tijdens een lange autorit. Dan is er nog het melancholische Streetlight Blues, een song over het einde van een relatie die ze al een tijd live speelt en die gezegend is met de mooiste metafoor van het jaar: “We’re a streetlight buzzin’ / about to go out.”
De drie singles samen bieden een mooie doorsnede van wat de plaat te bieden heeft: etherische, warme songs die overlopen van diepe gevoelens zonder melig te worden. Squirrel Flower en haar band speelden de nummers immers live in zonder er daarna nog veel aan te schaven, waardoor ze een zeker ruwheid behielden. Goed werk van producer Gabe Wax ook (Adrienne Lenker, Palehoud, Cass McCombs). Hij koos de muzikanten uit die perfect pasten bij de songs en die geen noot te veel spelen.
Hoogtepunten zijn er genoeg. Slapback bijvoorbeeld, dat langzaam openbarst of het ultrakorte, maar zo ontwapende Honey, Oh Honey! dat ook in mooi contrast staat met het lange, donkere Seasonal Affective Disorder dat perfect bij onze huidige mood past. En iedereen zal tussen de twaalf tracks wel een song ontdekken die bij haar/zijn gemoedstoestand past, want ‘I Was Born Swimming’ bestrijkt vele stemmingen en blijft zo boeiend van begin tot einde.
België krijgt twee kansen om deze bloem live te zien. Op 4 februari speelt Squirrel Flower in de 4AD in Diksmuide en na een omwegje langs Nijmegen, staat ze op 6 februari in de AB.