Nathaniel Rateliff - And It's Still Alright

Stax Records

Wij leven in digitale tijden. Spreken doen we via het net. luisteren ook steeds meer. Onze beste vrienden wonen in Australië en ontmoeten we ’s nachts, virtueel. That’s life? Laat ons hopen van niet, sprak deze oude zeur. Toch zouden we af en toe onze eindredacteur om de hals willen vliegen, omdat hij weer een ongelooflijk mooi schijfje vol muziek heeft laten vallen in de nog zelden uitpuilende brievenbus aan de deur. Zoals nu weer met ‘And It’s Still Alright’, ondertussen reeds de vierde langspeler van Nathaniel Rateliff.

We hadden van de man eerlijk gezegd nog nooit gehoord. Toch blijkt hij al het één en het ander uitgebracht te hebben, maar schijnt hij moeilijkheden te hebben om op de radar te geraken. Tot nu toe, want ‘And It’s Still Alright’ heeft alles om een dik verdiende doorbraak te forceren.

Een zachte shuffle en een ietwat lui ritme bepalen de sfeer in What A Drag, een break-upsong waar een mens niet triestig van wordt. Het is eens wat anders. De titelsong is gemaakt om een radiohit te worden: redelijk uptempo, een juiste hook, orgel en pedalsteel. De Amerikaanse FM-radiostations – als die nog bestaan – zullen ervan snoepen. Radio 1 hopelijk ook!

All or nothing is vintage Lyle Lovett en dat is vooralsnog een dik compliment. Helemaal mooi is Tonight # 2, een ballade die begint als een Leonard Cohen-song en dan langzaam in een onweerstaanbaar, maar steeds beheerst crescendo openbloeit op een heerlijk bed van strijkers en backgroundvocals. Hier krijgt een mens nooit genoeg van. Mavis heeft een gospel-feel, waarbij je spontaan de repeat-toets van je installatie indrukt.

Net over de helft en Rateliff heeft ons al helemaal ingepakt. En het is nog lang niet gedaan. Een dartel You Need Me en een reflecterend Time Stands (eenvoudig van structuur maar de gitaarsolo geeft toch voldoende kleur) zorgen voor variatie op een plaat zonder zwakke momenten.

Zwak nooit, donker af en toe wel. Zoals in het simpele, bijna naakte Kissing Our Friends en het pakkende Rush On, opgedragen Richard Swift, zijn overleden makker en producer van vroeger werk. Nathaniel Rateliff geeft de song een lange outro mee, als een licht wuivend adieu aan een goede vriend en bij uitbreiding aan een schitterende plaat.

Nathaniel Rateliff komt zichzelf en het nieuwe album op 24 april voorstellen in Capitole in Gent. Geen coronavirus zal ons tegenhouden om dit concert te missen. In afwachting luisteren we een zoveelste maal naar het schitterende ‘And It’s Still Alright’.

Lees hier het interview met Nathaniel Rateliff.