La Muerte - La Muerte

Mottow Soundz

De Belgische cultband La Muerte is helemaal terug, niet alleen op het podium, maar ook op plaat. Het vijfde album, simpelweg 'La Muerte' getiteld, is hun eerste in de eenentwintigste eeuw. 

Zo vlot liep het natuurlijk allemaal niet, want de band, die al sinds 1983 bestaat, heeft een kleine twintig jaar (1994-2013) op non-actief gestaan, maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en dus werd er in maart 2015, na de toevoeging van enkele jonge honden - Michel Kirby (Wolvennest & Arkangel),  Christian Z (Length Of Time) en Tino de Martino (Channel Zero) - aan het duo Dee-J Moens en Marc du Marais, een comebackshow gegeven in een uitverkochte AB.

En daar bleef het dus niet bij. Het was het startsein voor een reeks festivals (Roadburn, Helldorado, Desertfest, Dour, Graspop, Lokerse Feesten, Desertfest en meer) die allen wel iets zagen in de verrijzenis van La Muerte. Dus werd er nagenoeg twee jaar getourd in deze nieuwe line-up. En van het één komt dan het ander: nieuwe nummers, al dan niet gebaseerd op oude plannen, werden geschreven en zien nu het licht.

Het artwork zit al meteen goed met die gouden "lm"-zegelring op de hoes. Poster erbij, uitklapbare hoes, ... er is duidelijk werk ingestoken. Dat geldt trouwens ook voor de muziek. Want waar in het verleden de band dikwijls onder tijdsdruk moest openemen, merk je dat er nu uitgebreid de tijd is genomen om het geheel naar een hoger niveau te tillen.

Wil dit zeggen dat La Muerte niet meer klinkt als voorheen? Helemaal niet. De band klinkt rauwer, heavier en authentieker dan ooit tevoren. Trouwe La Muerte-fans zullen dit album meteen in de armen sluiten. En voor nieuwe fans is er meer dan genoeg te ontdekken op dit album. 

Crash Baby Crash is de ideale opener. Je bent meteen bij de les en het idee dat La Muerte in 2018 anders zou klinken, wordt meteen van tafel geveegd, I Was A Wreck en Gun In My Hand zijn uptempo rockers die drijven op wilde gitaren. Suis-Je un Animal begint als een stout Gainsbourg-nummer, maar ontploft halverwege. LSD For The Holy Man, eerste single uit het album en de bijhorende video, heeft via de sociale media de weg naar de fans al gevonden. 

Maar de band importeert ook nieuwe elementen. Zowel Welcome Tomorrow als Lost zijn relatief ingetogen nummers. De postmetalsfeer loert om de hoek. Afsluiter She Did It For Lust - de titel alleen al spreekt boekdelen - is een La Muerte-nummer pur-sang, gejaagd en compromisloos. 

Het album klinkt nergens gedateerd en kan bijgezet worden in de lijst memorable albums van 2018. La Muerte heeft daarnaast een stevige live-reputatie. Het echte feest gaat dus pas losbarsten op 12 januari van volgend jaar, wanneer La Muerte samen met de donkstere bands van Nederland (Dool) en Frankrijk (Hangman's Chair) deze plaat in de Brusselse Ancienne Belgique zal voorstellen, wie weet met de belofte er nog eens dertig jaar bij te doen.