Hiss Golden Messenger - Jump For Joy

Merge Records

Jump For Joy

Michael Carrington Taylor heeft altijd al een patent gehad op degelijke, met liefde gecomponeerde nummers en hij lijkt er zelf ook meer en meer van te genieten. Heette zijn album uit 2017 nog ‘Hallelujah Anywhow’, dan gaat hij nu volop voor genot.

Hij had de laatste jaren dan ook wel één en ander te vieren. ‘Terms Of Surrender’ sleepte een Grammy-nominatie in de wacht en opvolger ‘Quietly Blowing It’ deed het ook erg goed. De bio spreekt dan wel van een compleet nieuw en vrolijker geluid, Hiss Golden Messenger tovert al jaren een glimlach op onze tronie met warme Americana vol meesterlijke arrangementen.

Het klopt wel dat de nummers op ‘Jump For Joy’ meer groovy zijn dan op de twee voorgangers, die intimistischer en intiem klonken. Hier wordt alles uit de kast gehaald van soulvolle achtergrondkoortjes en blazers tot een wall of sound vol weelderige instrumentaties waarin zelfs na tal van beluisteringen telkens weer iets nieuws te ontdekken valt.

En toch heeft MC Taylor het weer over zichzelf, maar dan door de ogen van een fictief karakter, Michael Crow, dat vertelt over de strapatsen van M.C Taylor vanaf zijn zestiende tot de dertiger met kinderen met alle uitdagingen en woelige periodes die daarbij moesten overwonnen worden. Die woeligheid komt tot uiting in een flinke dosis soul en funk die de band dit keer over de teksten van Taylor uitstort. Zo komt Feeling Eternal tot een hoogtepunt dankzij een stomende saxpartij, swingt het titelnummer dankzij een dronken piano vanaf de eerste noot, net als Nu-Grape en zorgen damesstemmen in het groovy I Saw A New Day In The World voor een warme gospeltoets.

Dat er ondanks alles toch ook rustiger nummers als Wondering en My Old Friends op staan en een paar kleine niemendalletjes als Alice, Little Pink Church en Palo Santo Cloud Mesa valt in eerste instantie niet eens op net als de soms serieuze thema’s die Hiss Golden Messenger ook ditmaal weer aanhaalt. Zo zit er in het titelnummer duidelijk een verwijzing naar de klimaatverandering en bidt de zestienjarige versie van Taylor in Jesus Is Bored wanhopig tot de Heer. Tegenwoordig ziet hij in de onverbiddelijkheid van het leven vooral de humor en dus klinkt het in Nu-Grape: “Some want doves and marigolds / give me a stone that says / 'Don't cry, it's only a joke'".

Hoogtepunten zijn de single Shinbone en het stevig rockende slotakkoord Sunset On Folders dat als een weldoende regenbui de warmte van de plaat afkoelt. Een plaat die het onwaarschijnlijke verhaal van Hiss Golden Messenger, dat startte in 2007, nog maar eens van een mooi hoofdstuk voorziet, een hoofdstuk dat later voor zijn kinderen op de cover veel levenslessen zal blijken te bevatten.

16 september 2023
Marc Alenus