Guy Verlinde & Tom Eylenbosch - Promised Land Blues
BANDR Music
Twee ronkende namen die de handen in elkaar slaan, dat moét muzikaal gensters geven. ‘Promised Land Blues’ van Guy Verlinde en Tom Eylenbosch stelt wat dat betreft allesbehalve teleur.
Guy Verlinde (zang, gitaar, percussie) speelde de afgelopen dertig jaar een cv bij elkaar om van te duizelen. Met Smokin’ Chillums zette hij in de jaren negentig zijn eerste stappen in de muziek, om vervolgens bij de Maxwell Street Bluesband van zijn mentor Marino Noppe te gaan spelen. Samen zouden zij later ook nog Mo’ Rice oprichten, maar vanaf 2008 ging (Lightnin' Guy) Verlinde tien jaar de hort op - en won hij in 2011 de Belgian Blues Challenge - met The Mighty Gators. Met The Houserockers nam hij dan weer een plaat op in de geest van de legendarische slidegitarist en blueszanger Hound Dog Taylor, en sinds hij in 2018 afscheid nam van The Mighty Gators laat hij zich omringen door The Artisans Of Solace.
Tom Eylenbosch (piano, banjo, wasbord, achtergrondzang) is een stuk jonger dan Verlinde, maar kan eveneens heel wat mooie adelbrieven voorleggen. De Keerbergenaar was amper zestien toen hij voor het eerst van zich liet spreken tijdens de jams in de Gentse Missy Sippy Blues & Roots Club, en was samen met Verlinde – en uiteraard ook met gangmaker Tiny Legs Tim - te horen op het album ‘Missy Sippy All Stars Vol. 1’. Daarnaast heeft hij zijn eigen project (Brittle Bones Tom), speelt hij bij de coverbands Petty’s Heartbreakers en Johnny Tightlips & The Snitches. Maar hij is ook lid van de groep van Bluesbones-gitarist Stef Paglia, die net als Eylenbosch – en nu is de cirkel helemaal rond – deel uitmaakt van Verlindes Artisans Of Solace.
Wie het nu begint te duizelen bij het lezen van al die namen: Guy Verlinde treedt ook al jaren op als ‘one man band’ én als duo met Tom Eylenbosch. Meer nog, tijdens de uitreiking van de Belgian Blues Awards vorig jaar waren ze zelfs laureaat in de categorie ‘Solo/duo act’. Dat daar vroeg of laat een album van ging komen stond dus in de sterren geschreven, en in augustus namen Verlinde en Eylenbosch met enkele muzikale vrienden twee dagen hun intrek in de Closed Sessions Recording Studio in Roeselare, om de elf nummers van ‘Promised Land Blues’ in te blikken.
Die plaat weet de sfeer en de sound van de liveoptredens van het duo perfect weer te geven, want vanaf de eerste noot hadden we het gevoel dat we aan het luisteren waren naar de registratie van een concert, en niet naar studio-opnames. De tracklist van het album had dan ook net zo goed de perfecte setlist kunnen zijn van een optreden, met een evenwichtige mix van nieuwe songs, akoestische versies van oudere Verlinde-nummers, fraaie en frisse uitvoeringen van genreklassiekers én een liefdevol gebrachte cover van een song van hun betreurde zielsverwant Tiny Legs Tim.
‘Promised Land Blues’ is een akoestisch bluesalbum, maar dat wil niet zeggen dat deze versies de schwung, de energie en de zeggingskracht ontberen van op de oudere platen. Dat wordt meteen duidelijk met opener Heaven Inside My Head waarin de gitaren, die de song op ‘Better Days Ahead’ voortstuwden, plaats maken voor de New Orleans-bluespiano van Eylenbosch. Ook I’ve Got You (oorspronkelijk uit ‘Rooted In Blues’ en hier met Steven Troch op mondharmonica) verliest niets van het montere, opgewekte karakter van het origineel. Gotta Let Go van ‘All Is Forgiven’ vinden we in deze so(m)bere, naar jazz neigende versie zelfs nóg overtuigender dan op het gelijknamige album.
Met Do That Boogie (met Olivier Vander Bauwede op mondharmonica) en Pursuit Of Happiness, allebei uit ‘X’ van Guy Verlinde & The Mighty Gators, bewijst het duo dat de vlam ook in de pan kan slaan zonder dat je op de hielen wordt gezeten door een vinnige, vurige band. Ook moeilijk om bij stil te zitten is Reckonin’ Blues, met Eylenbosch op banjo, dat al een tijdje op het liverepertoire staat van Guy Verlinde & The Artisans Of Solace, en waar hier nog een stukje Thunderstruck van AC/DC aan gebreid wordt.
Een hoogtepunt, en niet alleen om sentimentele redenen, is Hard To Admit. De song stond eerder op ‘Melodium Rag’, de duoplaat die Tiny Legs Tim en Steven Troch uitbrachten in 2017, en krijgt hier een heel mooie herneming met behalve Verlinde en Eylenbosch ook Troch en René Stock op contrabas. Even beklijvend, maar om een andere reden, zijn Tears Over Gaza en World Goin’ Wrong, twee nieuwe liedjes met niet mis te verstane titels. Wanneer u weet dat Guy Verlinde niet alleen toert met zijn bluesrepertoire, maar ook met de pakkende voorstelling 'Oorlogsstemmen', dan hoeft het niet te verwonderen dat hij niet zomaar om de actualiteit heen kan en wil.
En zoals het volbloed bluesartiesten betaamt, brengen Guy Verlinde en Tom Eylenbosch op ‘Promised Land Blues’ ook een eerbetoon aan enkele oude meesters. Dat doen ze hier met een knap A Worried Man Blues, een folksong die in 1930 voor het eerst werd opgenomen door de Carter Family, maar later ook werd vereeuwigd door onder meer Woodie Guthrie en Pete Seeger. Nog mooier is wat ze, samen met een gospelkoor, doen met You Gotta Move, een oude Afro-Amerikaanse spiritual die in de jaren zestig werd opgepikt door Mississippi Fred McDowell, maar bij het grote publiek vooral bekend is dankzij The Rolling Stones.
Nog geen jaar geleden werden Guy Verlinde & Tom Eylenbosch op de Belgian Blues Awards uitgeroepen tot ‘Beste duo act’, maar dat heeft het tweetal zeker geen extra druk of stress bezorgd. Integendeel: ze hebben met ‘Promised Land Blues’ een sprankelende, erg gevarieerde en – ondanks de niet altijd vrolijk stemmende thematiek - bij momenten zelfs opwindende plaat gemaakt.