Ford’s Fuzz Inferno - Fuzz Up Your Electric Chair, Baby! (Live At Studio 195)

Subunderground Casual Abductions

Fuzz Up Your Electric Chair, Baby! (Live At Studio 195)

Ford’s Fuzz Inferno is (of beter gezegd: was tot enige tijd geleden) een bedrijvig studio-only “Fuzztopian” punkduo. Patrick Delabie en Hans von Seydlitz Kurzbach aka Hans F. Ford (ex-The Scream Therapy, Waste) kennen elkaar van bij Betty Ford Clinic, de Nederlandse band waar Patrick ging spelen na de eerste levensfase van Scoundrels, die u misschien nog kent van de comebackplaat ‘Oh No! Not Again!’ van twee jaar geleden.

 

Het duo werd na een reeks live shows in de herfst van vorig jaar uitgebreid tot een triumviraat met de komst van drummer en ouwe bekende Bootsie Butsenzeller, op het gemeentehuis gekend als Geert Budts, die ook de vellen beroert bij hoger vernoemde Scoundrels. Cirkels zijn gedoemd om rond te worden. “Allemaal goed en wel”, moeten de heren toen gedacht hebben: "Maar hoe klinken we nu als trio?” Er bestaat maar één manier om dat te checken en dus bliezen ze eind 2023 verzamelen in Studio 195 van Patrick Delabie. Daar stelden ze de microfoons op om ‘Fuzz Up Your Electric Chair, Baby!’, een limited edition, semi-(un)official live-in-studio-cd-album op te nemen.

Spoiler alert: de elf songs op de plaat zijn een dwarsdoorsnede van het oeuvre van Ford’s Fuzz Inferno en zijn geen nieuwe nummers. Het is een selectie uit de ep’s, die de band tussen 2021 en 2023 uitbracht. In zowat één ruk opgenomen. Zonder overdubs of andere truken van de foor.

Nog een fijn detail: bij de digitale download van de cd zijn de afzonderlijke tracks niet apart te downloaden. Je krijgt de nummers in één bestand, elf nummers, goed voor negentien minuten en tien seconden (19:10) fuzzpunk. Zo word je helemaal ondergedompeld in het live gevoel van een optreden.

Dit gezegd zijnde, volgen wij gaarne het advies op de achterflap van de hoes: “Play this cd as loud as possible!” Check. Opener Intro: Deniers Of Fuzz (Will Be Executed) heeft wellicht nog op de schoolbanken gezeten met Durango 95, waarmee The Ramones de optredens plachten te openen. Een ideale opwarmer voor wat komen gaat: meer denderende drums, gierend overstuurde gitaren met de nodige fuzzpedalen in de aanslag en rauwe doorleefde vocalen. Geen tijd voor lange gitaarsolo’s (en als het dan toch moet, een functioneel solootje), maar recht op het doel af. Krachtige, korte songs zoals we ze graag hebben. Favorieten? A Messed Up Situation en Fuzz Dogs, waarin enkel de fuzzy gitaren en drums spreken.

Afsluiter Eternal Circles Of Fuzz, bij verre het langste nummer op de plaat (twee minuten zeventien seconden) bijt zich dan weer vast in je hersenpan om daar een paar rondjes te draaien “'Cause all I ever wanted was fuzz”. De fuzzpedalen hebben gesproken.

Nog argumenten nodig om dit potje garage-punkrock in huis te halen? De compact disc en het digital album zijn “(very) friendly priced”. Je weet wel: zoals vroeger, in de tijd van bompa punk, toen er “Pay no more than … £” -stickers op de platen gekleefd werden. Waar is de tijd, begot?

15 maart 2024
Patrick Van den Troost