Catbug - Musjemeesje

On The Level

Paulien Rondou ziet ze vliegen op haar derde album.

In 2018 liet Catbug debuutalbum ‘Universe’ op de wereld los nadat ze eerder al single King Fisher uitbracht, een liedje over een ijsvogel. Of zo leek het toch, want bij Catbug is niet altijd alles wat het lijkt. Hoe dan ook was het meteen grote liefde tussen Rondou en Radio 1. En ook wij werden er warm van vanbinnen.

Op de bio-boerderij De Paardebloemhoeve in Malle schreef Rondou de nummers voor haar eerste Nederlandstalige album ‘Slapen onder een Hunebed’, een plaat die verrassend genoeg ook uitkwam op het Japanse label Think!Records. Ondertussen zijn we een weer drie jaar verder en is er ‘Musjemeesje’. In de vogels op en rond de boerderij, die ze ondertussen wel verliet, vond ze inspiratie en metaforen om tien nieuwe nummers te spijzen. De meeste weer in de eigen taal, maar met Mountainsong sloop er ook één Engelstalig nummer de plaat binnen. Het is naast afsluiter Bob en Maanlief ook het enige nummer dat geen vogelnaam als titel kreeg.

Maar de zeven eerste nummers horen duidelijk bij elkaar, al doet het afsluitende trio de plaat allerminst van sfeer veranderen. Die is dromerig en haast kinderlijk en dat zal wel geen toeval zijn, want, zoals ze in opener Kievit zingt, halen de gevederde vrienden het kind in haarzelf naar boven dat het gekwetter en geschreeuw van de vogels lijkt te begrijpen. Een nummer als Reiger roept de sfeer op van een mistig veld, doorsneden door een helder beekje waarboven een stille mist hangt. De pianomelodie lijkt op hoge poten door het natte gras te stappen. Prachtig werk van producer Aiko Devriendt die ook de mix voor zijn rekening nam. En dat de plaat werd opgenomen in de studio van pianist Guy Van Nuyten zal hier ook wel niet vreemd aan zijn.

Waar de nummers precies over gaan, wordt nooit duidelijk, maar de tekst van Braamsluiper met die gitaar als ontdooiend ijs verraadt toch veel diepere zieleroerselen dan je bij een eerste, oppervlakkige luisterbeurt zou vermoeden. Wie is “de haas in nood”? Wie kiest het hazenpad dat uitloopt op doornen? Je mag het allemaal zelf inkleuren.

Met een stem als die van Joni Mitchell en een sfeer zoals op ‘Stars’ van Janis Ian maakte Catbug weer een tijdloos folkalbum dat elke rusteloze ziel tot rust kan brengen, net zoals de natuur dezer dagen tot rust komt. Het jaar wordt stilaan afgesloten. Sluit Catbug met deze plaat ook een periode af? Zijn de laatste drie nummers met de afwijkende titel alweer de voorbode van een nieuw begin? Alleen Catbug weet het en zij hult zich in nevelen.