Blaudzun - Jupiter

V2

Herinnert u zich 2012 nog? Het was het jaar waarin Blaudzun eindelijk verdiend doorbrak (ook bij ons) met het prachtige album ‘Heavy Flowers’.

Met opvolger ‘Promises Of No Man’s Land’ deed de Nederlandse band rond de boomlange, bebrilde Johannes Sigmond het nog beter, maar tegelijk trad ook de eerste moeheid op. Het album bleek toch wat te barok en te druk en live leken soms alle nuances zoek in de massieve muur van geluid. Nu is er ‘Jupiter’ en rijst de vraag: is er wat veranderd?

De cover doet alvast vermoeden van wel. Dit keer geen donker, intrigerend, androgyn naakt van de Tsjechische fotograaf Jan Saudek, maar wel ‘Kiss 03’, een kleurrijk werk van de Chileense illustrator Alvaro Tapia Hidalgo.

Ook muzikaal is er vernieuwing. Het meest opvallende is de switch van Jan Dekker van trompet naar bariton sax. Met zijn nieuwe instrument geeft Dekker aan heel wat nummers een ongeziene stuwkracht. Maar Blaudzun heeft met Simon Levi ook een nieuwe drummer en Linda Van Leeuwen is nu toetseniste, percussioniste en achtergrondzangeres.

Dat het vijfde album van Blaudzun slechts negen nummers telt is ook opvallend. Op de andere platen stonden nooit minder dan elf songs. ‘Jupiter’ is dan ook een drieluik. Deel twee mogen we in de lente van 2017 verwachten en voor deel drie is het voorlopig nog koffiedik kijken.

Dat het album meer een uitgebreide ep is, heeft te maken met Sigmonds ongeduld. Niet alleen was hij tussen de laatste twee Blaudzun-albums ook nog eens actief bij Haty Haty en bracht de wielergekke muzikant de officiële single van de Tour van 2015 uit, hij wou ook af van de oude werkwijze: schrijven, opnemen, lange tournee, pauze en weer herbeginnen. Negen songs waren voldoende om weer op tournee te gaan, maar ondertussen wil Sigmond blijven schrijven en opnemen.

NASA gaf hem alvast geen ongelijk. Een paar dagen nadat hij de titelsong als single uitbracht, arriveerde ruimtesonde Juno op de planeet Jupiter, niet toevallig ook de vijfde planeet van ons zonnestelsel. En ook wij geven ‘Jupiter’ onze zegen al zijn we niet zo wild van laatste single Between A Kiss And A Sorry Goodbye ondanks zijn prachtige titel. Die is ons weer wat te druk. We hebben het meer voor valse trage Out Of Mind (Hand It Over) en Alarmalarma met zijn bewust vals klinkende piano. Ook het half verstilde Here To Now is Blaudzun op zijn best. Hier bewijst de band dat hij niet hoeft te chargeren om te overtuigen.

En het wordt nog beter naarmate de plaat vordert. Het lange Echo Heartache is zalig met de baritonsax in een hoofdrol. En dankzij het repetitieve karakter ervan, weet Blaudzun hier een trance op te wekken. Als hij dan ook nog eens een blik strijkers opentrekt op Don’t Waste The Shadow gaan we helemaal overstag.

De nieuwe Blaudzun klinkt al bij al dus minder bombastisch dan de voorganger en dat juichen we helemaal toe.

Je kan Blaudzun live zien op:

8/12: De Kreun, Kortrijk
9/12: Het Depot, Leuven
10/12: Muziekodroom, Hasselt