A Swarm Of The Sun - An Empire
Pelagic Records
Pelagic Records doet het weer. Het label staat erom bekend "hidden gems" onder de vleugels te nemen en met A Swarm Of The Sun is dat geenszins anders. Het Zweedse duo presenteert het inmiddels vierde album ‘An Empire’ en het is er eentje om gehoord te worden.
“For fans of Isis, MONO, Mogwai, Cult of Luna”. Daar kan je eerlijkheidshalve al moeilijk iets mee fout doen. En het klopt ook: A Swarm Of The Sun heeft een beetje van elk, maar weet toch een heel eigen klankkleur te creëren, mede door het toevoegen van een pijporgel en een trombone. Het klinkt misschien als een vreemde combinatie, maar het werkt en geeft net dat ietsje extra.
Waar te beginnen met deze plaat? Het geluid is voortreffelijk: een heel dynamische en natuurlijke mix leidt je doorheen de zes songs. De drums klinken organisch. De gitaren en bass dragen het geheel. Door de spanning, die in elke song zit, blijf je op het puntje van je stoel zitten. Je wordt gecharmeerd, je wordt verleid, maar daarom volgt er niet altijd een o(o)rgasme, zoals bijvoorbeeld in de ingetogen opener This Will End In Fire. Ook dat is musiceren.
De eerste uitbarsting volgt eigenlijk pas na een kwartier, halfweg de tweede song Heathen. En als het losbarst, dan barst het ook echt los. Een perfecte opbouw naar het moment met voorafgenoemd pijporgel in de aanslag. Waar je bij CHVE de draailier als bijkomend drone-effect hebt, vult hier het orgel die functie in. Heel knap gevonden.
Dat pijporgel doet bij momenten trouwens denken aan de soundtrack van ‘Interstellar’. Losweg volle akkoorden, maar wat een toegevoegde waarde. Het geeft een extra dimensie aan de muziek en verheft alles naar een nieuw niveau, wat vooral opvalt aan het einde van Anthem.
Naast al die volle instrumenten is er als bij wonder zelfs nog plaats voor vocalen. Die zijn zo kwetsbaar dat het lijkt alsof ze elk moment in duizenden stukjes zouden kunnen breken. Het past perfect bij de sfeer van de muziek.
Dit album is wederom een zeer aangename verrassing van het Duitse label dat nog maar eens bewijst dat je geen "major" moet zijn om kwalitatieve muziek te herbergen. A Swarm Of The Sun brengt met ‘An Empire’ misschien wel het meest melancholische album van het jaar uit. Zet die hoofdtelefoon op en laat de muziek je meevoeren naar een andere wereld. Dit is exact wat postmetal moet zijn.