R.I.P. Burke Shelley (Budgie)

De zanger-bassist van de legendarische Welshe rockband is overleden in het hospitaal van Cardiff op eenenzeventigjarige leeftijd.

Het nieuws werd bekend gemaakt door de dochter van Burke Shelley in de Budgie Fans Worldwide Facebook-groep. De frontman van Budgie leed al langer aan een hartziekte en werd er al eens voor geopereerd, maar beweerde toen dat de operatie resulteerde in schade aan zijn middenrif, waardoor hij niet goed meer kon zingen.

Budgie wordt dikwijls de brug tussen Black Sabbath en Rush genoemd en heeft zonder twijfel verschillende bands beïnvloed, ondanks talloze line-up-wisselingen. De band onstond in 1967 in Cardiff Wales met ook nog Tony Bourge (gitaar) en Ray Phillips (drums). Begin jaren zeventig mocht de band al een contract tekenen bij MCA Records.

Die eerste bezetting blijft het meest tot de verbeelding spreken, simpelweg omdat het beste Budgie-werk werd opgenomen door dit trio. Het titelloze debuutalbum (1971), 'Squawk' (1972) en 'Never Turn Your Back On A Friend' (1973) mag je daar bijvoorbeeld onder rekenen. 

De eigenzinnige songtitels van de groep (Nude Disintegrating Parachutist Woman, Hot As A Docker's Armpit, In The Grip Of A Tyrefitter's Hand, You're The Biggest Thing Since Powdered Milk) werden een soort handelsmerk. Ondanks enig succes, verliet Phillips de groep toen het vierde album, 'In For The Kill!' verscheen. Hij werd vervangen door nieuwkomer Pete Boot, die op zijn beurt ook zou vertrekken. Het bleek de start van een reeks bezettingswissels waarbij Shelley de enige constante zou zijn. 

De band modderde nog wat aan tot half jaren tachtig om dan in stilte van het toneel te verdwijnen. Maar eens Budgie van het toneel verdwenen was, begonnen enkele spraakmakende bands covers van de Welshmen in de playlist op te nemen. Metallica (Crash Course In Brain Surgery en Breadfan), Iron Maiden (I Can't See My Feelings) en Van Halen (In For The Kill) zijn er daar enkele van.