Brian Wilson overleden
De familie van de gewezen Beach Boy maakte het nieuws in de vooravond van 11 juni bekend.
Brian Wilson zal uiteraard de geschiedenis ingaan als het creatieve brein – zeg maar het muzikale genie – van The Beach Boys, de band die hij in 1961 oprichtte met zijn broers Carl en Dennis, zijn neef Mike Love en Al Jardine. Met deze band lag hij aan de basis van de zogeheten California Sound, en scoorde hij hits waarin hij de geneugten van het leven - surfen, auto’s, meiden – bezong.
Wilson wilde echter meer dan zomaar wat vlot in het gehoor liggende popsongs schrijven en daar de wereld mee rondreizen. Na een paar serieuze zenuwinzinkingen halfweg de jaren zestig, liet hij het toeren voor wat het was, en legde hij zich – terwijl de rest van de groep de hort op was – toe op het componeren van meer gelaagde, gewaagde muziek. Dat resulteerde in 1966 in het album ‘Pet Sounds’, tot op heden nog steeds aanzien als één van dé meesterwerken uit de popmuziek.
De opvolger, ‘Smile’, raakte nooit voltooid, of toch niet zoals Wilson het allemaal in zijn hoofd had. ‘Smiley Smile’, de Beach Boys-plaat die ‘Pet Sounds’ opvolgde, was voor hem maar een flauw afkooksel van het oorspronkelijke idee. In 2004 werkte hij de plaat uiteindelijk toch af, met andere muzikanten, en ging hij er zelfs mee op tournee. In 2005 stond hij op TW Classic.
Natuurlijk is al langer geweten dat Wilson kampte met mentale gezondheidsproblemen, en dat nogal wat mensen zich gedurende al die jaren geroepen voelden hem bij de hand te nemen en zijn leven en zijn muzikale plannen te sturen, met een soms nogal hobbelige (solo)carrière voor gevolg. Daarbovenop verloor hij zijn broers al op vrij jonge leeftijd. Carl was eenenvijftig toen hij in 1998 stierf aan longkanker, Dennis was pas negenendertig toen hij in 1983 verdronk in zee.
De laatste mokerslag die Wilson kreeg te verwerken, was het onverwachte overlijden van zijn vrouw Melinda, in januari 2024. “She was my savior. She gave me the emotional security I needed to have a career. She encouraged me to make the music that was closer to my heart," aldus Wilson.
Maar meer nog dan voor die persoonlijke tragiek, zal Wilson - die volgende week drieëntachtig zou zijn geworden - uiteraard voor eeuwig herinnerd worden voor zijn onsterfelijke muziek…