SOHN - Meer connectie en intimiteit

Trix, 26 september 2022

Wanneer we dit schrijven, zitten Christopher Michael Taylor en kompanen alweer op de tourbus richting huis. Het optreden in Trix was het laatste van dit gedeelte van de tournee van SOHN. De zanger vertelde het publiek net voor het einde van het optreden dat hij helemaal warm en blij geworden was van de show. We vermoeden dat die liefde volledig wederkerig was.

SOHN passeert regelmatig in ons land. Zo speelde hij eerder dit jaar al een openluchtshow in Laken en stond hij op zowel Rock Werchter als Pukkelpop, maar de show in Trix was de eerste zaalshow van SOHN in België sinds de AB in 2018. De plaat, die deze keer te promoten viel, heet ‘Trust’ en is de eerste in vijf jaar tijd. Daarin is een opvallende verandering te horen die ook doorgetrokken werd in de show.

Sinds ‘Rennen’ uit 2017 is SOHN verhuisd van Los Angeles naar Catalonië De rust van die nieuwe streek en het feit dat Taylor zich meer en meer gaan nestelen is in zijn vaderrol, heeft geresulteerd in zijn meest intieme en persoonlijke album tot nu toe. Een album ook waarbij hij voor het eerst met anderen is gaan samenwerken, zowel voor het schrijven, spelen als producen. Dat was ook zichtbaar op het podium, want hij had ook een drummer, een gitarist en een toetsenist meegebracht.

SOHN deed het met de basis: de lichtshow was opvallend sober, enkel een paar spots met daar een drietal keer enkele stroboscopen aan toegevoegd. Voorprogramma Liam Mour – die op de beste momenten aan BICEP deed denken – had een knappere lichtshow bij zich. Het was dan ook voornamelijk de muziek, die sprak bij SOHN, te beginnen met Antigravity, een klein liedje dat zich als vanzelf onder je vel wist te nestelen, maar dat gedaan was voor je het wist. Eenzelfde dingetje deed zich voor bij Figureskating, Neusiedlersee, het eerste nummer dat aan ‘Trust’ voorafging: prachtig en gedaan voor je het doorhad.

Wie een blik op de setlist wierp en de artiest al even volgt, zal er versteld van staan hoeveel herkenningspunten SOHN al in een setlist kan stoppen. Zo komt het dat The Wheel al heel vroeg in de setlist zat, maar dat dat geenszins stoorde. In de eerste helft van de setlist werden bekend en onbekend, nieuw en oud en zacht dan wel meer elektronisch netjes met elkaar afgewisseld. Het eerste deel van het concert was dus evenwichtig en mooi, maar ook afgeborsteld en veilig  Het eerste hoogtepunt was wat ons betreft Nil, één van de twee losse singles die SOHN in 2018 loste, maar die wat ons betreft eeuwig live mogen meegaan. Het nummer kreeg zelfs een heuse gitaarsolo mee, meteen de eerste keer in de show dat de gitaar zich op de voorgrond wist te zetten.

Meteen daarna kondigde SOHN aan dat hij zinnens was om Trix om te toveren in zijn huiskamer en met die aankondiging startte meteen het mooiste gedeelte van de show: Caravel was een heus kippenvelmoment en het daaropvolgende I Won’t kreeg een opvallend bluesy jasje aangemeten. In Riverbank kwam de gospel dan weer piepen. Een prachtig rijtje dat goed illustreerde waar SOHN zich muzikaal anno 2022 bevindt.

Daarna was het denderen richting uitgang: het oudje Tremors ging meteen over in M.I.A., het stevigst schurende nummer op het nieuwe album, Lights deed het lijken alsof die heropening van de Zillion vervroegd was en Lessons was de melancholische elektronica ten top. Conrad, het meest toegankelijke nummer van SOHN en het enige dat ooit in de buurt kwam van een hit, werd de slimme afsluiter van de reguliere set.

In de bissen werden er nog Artifice en Rennen achteraan gegooid. In zijn geheel achttien liedjes die samen zo’n mooi geheel vormden dat we ons niet kunnen voorstellen dat er iemand ontevreden huiswaarts is gekeerd.

Het was voor ons de vierde keer dat we SOHN aan het werk zagen en in deze show voelden we opvallend meer connectie tussen SOHN en zijn publiek dan in eerdere shows, een evolutie die vanzelf ging door ook de muziek meer uit te kleden en intiemer te maken. SOHN ging de bus op met een blij en warm gevoel. Wij stapten onze bus op met hetzelfde gevoel.