RKL - Punkrots in de branding
live music hall, 30 maart 2025
Als we dan toch in Keulen waren, konden we er meteen een verlengd verblijf aan vastknoppen. RKL (Rich Kids on LSD) speelde zondagavond in een uitverkochte Live Music Hall voor een bont allegaartje van jonge mensen, vijftigplussers, Nederlanders en zelfs een trits Belgen, die waarschijnlijk ook een goede week geleden de verscheurende keuze moesten maken tussen Circle Jerks en Descendents (Trix) en Life Of Agony en Biohazard (Om, Luik), en dus niet voor RKL op Oilsjt Omploft kozen.
Opener van dienst (al vanaf de eerste show van de tour trouwens) was het Duitse Scheisse Minnelli, die een lekkere mix van jarentachtighardcore met moderne punk wisten neer te zetten. Speerpunt van de band is zonder twijfel de energieke Amerikaan Samuel El Action. De rest stond er maar een beetje gelaten bij. Wat wil je ook, na een week touren met RKL? De band is zeker geen onbekende, zelfs niet in onze lage landen.
Als er één band is, die top was in de jaren tachtig in de West Coast hardcore scene, dan is het wel RKL met "founding father" Christopher Rest op gitaar. De rest van de bende - drummer Dave Raun en bassist Joe Raposo - kwam er later bij en zit ook in Lagwagon. De band wordt aangevuld met Barry Ward, die ook een tijdje in het "oude" RKL zat en zanger Abe Brennan, die hun pad kruiste enkele jaren geleden. Deze laatste is binnenkort trouwens in ons land te zien op de n Reconstruction tour met Dead Pioneers.
RKL is toch vooral jeugdsentiment, want in tegenstelling tot bijvoorbeeld Descendents, hebben ze de laatste twintig jaar niets nieuws uitgebracht. Gelukkig werden we ruimschoots op de wenken bediend. Uit de oudste doos kregen we Think Positive en Dead Teds en in de bisronde werd daar nog eens Pothead aan toegevoegd. Maar eigenlijk wisten ze een goede balans te vinden tussen de oudste en de "minder oude" nummers. Ook van Hangover, Tribute To The Jester en meer lustte het publiek wel pap en, toen de boel enigszins aan het inzakken was, ging zanger Abe Brennan, die een uitmuntende prestatie neerzette, persoonlijk het publiek opjutten. Zelfs met gevaar voor eigen leven.
Er werd ook stilgestaan bij de vele leden die de band al ten grave mocht dragen. Originele zanger Jason Sears is er niet meer. Ook de originele drummer Bomber verruilde het tijdelijke voor het eeuwige en dan pleegde Derrick Plourde, die ook in Lagwagon en de Mad Caddies zat, datzelfde jaar ook nog eens zelfmoord. Ze hebben hun part dus wel gehad. Logisch dat RKL op het podium tekeergingen alsof het hun laatste dag kon zijn. Drummer Dave Raun wist te vertellen dat RKL-nummers veel energieker en complexer te spelen zijn dan die van Lagwagon. Het enthousiasme spatte er vanaf. Alles zat goed: klank, licht, playlist en een volle, uitbundige zaal. Uiteraard wordt er dan een massa T-shirts verkocht. Meer dan dat hebben ouwe punkrotten niet nodig.
