Ripplefest - Fotoreportage
Volta, 2 december 2023
Ripplefest is het labelfeest van het Amerikaanse Ripple music. Vroeger was Ripple Music een exclusief Amerikaans feest, maar Ripple wist vrij snel de weg te vinden naar de Europese stoner-, doom- en heavy rockbands zodat uiteindelijk de verhouding Europa/VS fifty fifty zal zijn. Vrij snel was ook het idee voor een Europees Ripplefest geboren. Na twee Zweedse sessies werd deze keer gekozen voor een min of meer centrale locatie en kwam Keulen uit de bus, De frontman van het Duitse Plainride zorgt ondertussen al enkele jaren voor de organisatie van het festival in Duitsland, dat er sinds vorig jaar zelfs een Berlijns broertje bij heeft.
Maar wij waren te gast in Keulen voor de showcase van een aantal Ripple Music-label-bands. Bij het binnenkomen viel onmiddellijk op dat de zaak ondanks het vroege uur al goed gevuld was. Op het programma: Mother's Cake (Oostenrijk), Kabbalah (Spanje), Crystal Spiders (USA), Appalooza (Frankrijk), het lokale Daever, onze eigen Fire Down Below en Cannabineros (Duitsland).
De eerste en de laatste hebben we om verschillende redenen laten schieten. Labelbaas Todd Severin vertelde ons enkele jaren geleden dat hij zoveel mogelijk diverse stijlen op het label wou. Uiteraard allemaal "harde" muziek, maar soms kom je er nog wel eens een verrassing tegen. Zoals het Spaanse Kabbalah, een beetje een heavy doomversie van Laïs. Als de drie uit Pamplona tegelijk zingen, gebeurt er iets magisch. Die stemmen werken ontwapenend.
Appalooza is een Bretoens woestijntrio dat een lekkere fond wist te leggen voor de rest van de dag, Crystal Spiders was de enige Amerikaanse band op de affiche. De band van en met frontvrouw Brenna Leath is een ontdekking en brengt lekkere heavy muziek. Het Keulense Daever is misschien wel de vreemde eend in de bijt, want niet op het Ripple-label en ook geen plannen in die richting, maar het festival heeft de traditie altijd een lokale band te brengen. Daever is best al wel een grote band. Bij ons nog onbekend, maar daar gaat vast verandering in komen. De combinatie van de zware riffs van gitarist Caspar, de donderende drums van Moritz en de zang van zangeres Pardis is uniek en live zeer genietbaar. Het nieuwe materiaal is minder doom-geöriëntieerd en klinkt lichter verteerbaar.
En dan was er nog Fire Down Below. in 2019 stonden ze er al eens als broekjes, maar vier jaar later staan ze er als grote Ripple band, want ondertussen toch al drie albums op het repertoire, allemaal uitgebracht via het Amerikaanse label. De band putte vooral uit 'Low Desert Surf Club' en de nadruk lag op de knallers. Airwolf, California, Surf Queen en The Last Cowboy passeerden onder meer de revue. De absolute finale was voor Dashboard Jesus, waarbij bassist Bert Wynsberghe het ruime sop koos en in het publiek ging drummen en bas spelen. Het publiek ging door het lint. De naam Fire Down Below kreeg er echt wel extra buitenlandse glans.
Ripplefest begint na enkele jaren een zekere status te krijgen. Het bezoekersaantal groeit jaar na jaar en het internationale karakter doet ons sterk denken aan Desertfest. Wij kijken al uit naar de volgende editie.
