Nordmann - Sloophamer in de studentenstad

Het Depot, 11 oktober 2021

“Nordmann bewijst op ‘In Velvet’ twee dingen: dat ze niet voor één gat te vangen zijn en dat er momenteel geen spannendere band is in het (inter)nationale jazzlandschap."  Met die gevleugelde woorden sloten we bijna een jaar geleden onze recensie af van de derde Nordmann-plaat. Gisteravond konden we de heren éindelijk live aan het werk zien. Eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat ‘In Velvet’ al enkele outdoor optredens op de teller heeft staan, maar de muziek van de Belgische jazzband gedijt toch beter in een drukke en zweterige zaal. 

Druk was het helaas allerminst in het Leuvense Depot. De betonnen bunker van dé Belgische studentenstad was voor de gelegenheid omgetoverd tot "Box", wat neerkomt op de grote zaal met halverwege een zwevend doek om de zitplaatsen af te schermen. Niet meteen de meest sferische setting voor filmische jazz, maar daar trok de band zich gelukkig geen fluit van aan. 

Nordmann was namelijk met één duidelijke missie naar Leuven gekomen: de boel aan flarden spelen. Al van bij opener Blue Rose Case kregen we een groep in topvorm te zien. Het vijftal bouwde gradueel op tot wanneer drummer Elias Devoldere nummer en concert voor geopend mocht verklaren. 

Meteen daarna kregen we een scheurend Cryptonym dat, mede dankzij de fenomenale baslijnen van Dries Geusens, voor de eerste barsten in het Leuvense dak zorgde. Dat het optreden bol stond van de dynamiek zal de Nordmann-fans ongetwijfeld niet verbazen. Blauwdruk van deze dynamiek is een song als Submarine. Sfeervolle gitaar- en synthlijnen weven een tapijt dat Mattias De Craene met saxofooninterventies als een bezetene uit elkaar mag trekken. 

Ondanks dat het optreden grotendeels in het teken van ‘In Velvet’ stond, passeerde er gelukkig ook ouder werk. Zo kwam Silver And Black van op het tweede album ‘The Boiling Ground’ halfweg de set ons eraan herinneren dat Nordmann eigenlijk al twee (bescheiden) meesterwerkjes op het palmares heeft staan. Grootspraak? Ach, kom zeg. 

Dat de band het sinds ‘In Velvet’ met vijven doet, is te danken aan de aanwezigheid van gitarist en synthspeler Thijs Troch. Ook hij kreeg tijdens Boats/Marseille even een plek in de spotlights. We zagen de rest van de muzikanten ook geregeld lachend naar de jongste telg kijken. Iets met hoe meer zielen...

Bij aanvang van de set hadden we Cascade(s) al met stip aangeduid als culminatiepunt. Alles leek die richting uit te gaan tot er plots bij één van de gitaren (?) een kortsluiting aan de hand leek te zijn. Een kleine knal galmde door de zaal, waardoor we helaas uit onze roes kwamen. Als we dan één minpuntje moeten aanmerken, laat het dan dit technisch defect zijn. De heren lieten het gelukkig niet aan het hart komen en speelden als ervaren routiniers verder. 

Met The King haalde het vijftal vlak voor het einde een sloophamer van formaat boven en het Leuvense publiek liet zich gewillig knock-out slaan. De Craene blies zodanig hard de longen uit het lijf, dat een nachtje Gasthuisberg niet veraf leek.  Het Depot was al lang overwonnen, maar met afsluiter Save The Twos brak Nordmann de boel helemaal af en zorgde zo voor het perfecte einde van een meer dan indrukwekkend concert. 

Nordmann bewees nogmaals dat ze momenteel één van de spannendste live acts zijn in de Belgische (jazz)scene. Opzwepende drums, pompende bassen, sierlijke gitaren en een op hol geslagen genie met longen van goud. De afwezigen hadden wederom ongelijk, dus laten wij u bij deze één concerttip geven dit najaar: ga naar Nordmann kijken. Bon, zijn die tickets nu nog niet besteld?

Die tickets kan u vinden via de website van Nordmann.
19/10 Handelsbeurs, Gent
21/10 Nona, Mechelen
26/10 Atelier 210, Brussel
27/10 De Roma, Antwerpen
31/10 Cactus, Brugge