Maanrock 2025 - Dag 1 - fotoreportage
Festivalterrein Maanrock , 21 augustus 2025 - 24 augustus 2025
Vandaag werd in Mechelen de aftrap gegeven van wat zo ongeveer het grootste gratis stadsfestival van ons landje aan de Noordzee is. Er staat al lang niet alleen muziek op het menu van Maanrock, maar het maakt er wel een wezenlijk (groot) onderdeel van uit.
Daisy Chain kreeg de eer om als eerste band de programmatie van Maanrock te openen. Ze deden dit op de tweede editie van de Cover Cup. Daisy Chain had er duidelijk zin in met onder andere stevige en zwaardere rockcovers (waren die nu van zeventig, tachtig of negentig, of misschien nog wel iets jonger?) van Arctic Monkeys, Black Sabbath, The Killers en Kings Of Leon. Don’t Look Back In Anger van Oasis werd opgedragen aan Luc, de schoonbroer van zanger Peter, die “veel te vroeg van ons is weggegaan”. Een kippenvelmomentje. Maar op een Mechels Podium hoort uiteraard Mechelse muziek en zo knalde een lekker vuige versie van Metal Molly’s Orange door de luidsprekers onder de Sint-Romboutstoren, ook al omdat “Orange is the way the summer blows”. Extra punten verdiende Daisy Chain bij uw reporter met een lekker groovende versie van Man Down van Triggerfinger. Misschien niet de evidentste coverkeuze, maar wel “boenk erop”. Nog een weetje voor de niet-gitaarnerds onder jullie: daisy-chainen is een oldskool proces uit de tijd van analoge versterkers, waarbij de uitgang van één versterker op een andere versterker wordt aangesloten, waardoor het geheel eindeloos kan worden versterkt. Weer wat bijgeleerd vandaag. Graag gedaan.
Vervolgens haastten we ons naar de Sinte Mette-tuin voor de nieuwste Mechelse sensatie Birame. Een Mechelaar die droomde van ooit op Maanrock te staan, en nu was het zover. Op het MOES Podium zette hij met band een fijne set neer zwemend tussen pop, elektro en R&B. Birame was een van de laureaten van de Maanrockrally met zijn melancholische electronicasoul, die het aanwezige publiek duidelijk kon bekoren. Ook prominent aanwezig op het podium: een groot kruis. “My crucifix is my compass” liet Birame ons daarover weten. Verder noteerden we mooie versies van The Worst Parts Of You, Obvious Love en A Place Yesterday. Maar ook het nieuwe nummer Reversed Conversations nestelt zich in onze gehoorgang om er nog even na te blijven zinderen. Solange kreeg ook nog een eerbetoon. Charlotte Adigéry is al fan, en voor u, beste lezer, is er ook geen excuus.
Mechelse organisatoren De Concertzaak staan in voor de programmatie op het MOES Podium en weten ons steeds weer te verrassen door de Sinte Mette-tuin in hartje Mechelen om te bouwen tot een vrijhaven voor exquisiete ontdekkingen in de overvolle programmatie van Maanrock. Dit jaar lieten ze ook hun oog vallen op Tje, de band van Melvin Slabbinck, Klaas Leyssen en Lindy Versyck. Die laatste maakt ook geregeld mee het mooie weer op het podium bij Arsenal. Een stem waarbij we geregeld “kiekeboebelen” krijgen. Zo ook vanavond. Eigenzinnige indie elektro met allerhande postinvloeden waaiert over het enthousiaste publiek. Soms gruizelig spaarzaam, dan weer weelderig uiteenspattend. Sterke versies van Days Exist, Echoes en This Is. De band is ook bezig aan de opnames van de debuutplaat die er ergens in 2026 zal zijn. Als voorproefje kregen we alvast Supernatural. Ook Coolkidsbar galmt nog even na in de zomeravond. Tje, een verkleinwoord met een groot uitroepteken achter!
Ellis-D had er al een heuse roadtrip opzitten om vanuit hometown Brighton naar Mechelen af te zakken. De band brengt een mix van glamrock en punk, met onmiskenbare invloeden uit de no wave-scene eind jaren zeventig van vorige eeuw. Denk daarbij aan de exploten van James Chance and the Contortions. Ellis-D raasde samen met de band als een splinterbom over Maanrock, duister en dansbaar. Raak gemikte kopstoten als Humdrum, Insect en Homecoming Queen raakten het dansende publiek midscheeps. Ongemakkelijke tempo's, dissonante gitaar en attitude in overvloed. Ellis-D speelt op 20 oktober in de Botanique in Brussel. Een aanrader!
