#LesNuits25 - Jenny Hval, etc. - Fotoreportage
Botanique, 23 mei 2025
De achtste festivaldag van Les Nuits Botanique bracht warmte en sfeer, zowel letterlijk als figuurlijk. Met één buitenpodium en twee binnenpodia bood het festival een gevarieerd decor, perfect voor ons eerste live evenement van 2025: een symbolische en muzikale start van het nieuwe festivalseizoen.
De eer om het hoofdpodium te openen viel te beurt aan het duo Merope, bestaande uit Bert Cools en Indré Jurgeleviciute. Ondanks de nog lege festivalsite en het felle daglicht slaagde het tweetal erin een sfeervol optreden neer te zetten. De muziek — moeilijk in een vakje te stoppen — balanceerde tussen dromerige luistermuziek en verfijnde klanklandschappen. Het was geen evidente opdracht om voor een beperkt publiek en in open lucht de toon te zetten, maar Merope wist de aanwezigen toch te boeien. Het optreden smaakte naar meer en zou ongetwijfeld nog sterker tot zijn recht komen in een intieme, donkere zaal, waar de nuances van het geluid helemaal tot leven kunnen komen.
In een goed gevulde Orangerie was het aan Jenny Hval. Het decor was eenvoudig maar doordacht: het trio stond dicht bij elkaar opgesteld, omringd door een witte doek die deels over de instrumenten gedrapeerd lag. Deze visuele keuze zorgde ook voor een ingetogen sfeer. De protagoniste zelf verscheen in lange witte jurk, die sterk deed denken aan een trouwkleed, wat de beeldtaal van het optreden nog meer kracht bij zette. Samen met het spel van licht en schaduw en de intimiteit van de setting resulteerde dit in een sfeervol geheel. Het optreden van de Noorse singer-songwriter begon veelbelovend. Toch wist het concert niet voldoende te grijpen om tot het einde te blijven. Dat neemt niet weg dat het een diepe indruk naliet bij wie zich liet meeslepen in haar wereld beleeft om zo iets unieks mee te maken.
Eén van de charmes van Les Nuits Botanique is de vrijheid: de mogelijkheid om je avond vorm te geven zoals je dat zelf wil. Terwijl Jenny Hval de fans in de Orangerie boeide, begaven wij ons naar het Museum, waar we nog net op tijd waren om Croatian Amor & Lust For Youth aan het werk te zien. Hierdoor werden Les Nuits voor ons echt een ontdekkingsfestival.
Alabaster DePlume wist meteen de toon te zetten, nog voor het optreden officieel begonnen was. Tijdens de soundcheck straalde hij een ontwapenende vrolijkheid uit, ging hij spontaan in gesprek met het publiek en complimenteerde hij zelfs een toeschouwer met haar glimlach. Het werd toen al duidelijk dat dit geen alledaags concert zou worden. En dat werd het ook niet. De performance was een mix van muzikale virtuositeit en pure menselijkheid. Het spel op de saxofoon was meeslepend en krachtig met momenten van ingetogenheid en explosieve energie. Maar minstens even belangrijk was het contact met de fans. Dit is niet zomaar een muzikant, maar iemand die zichtbaar geniet van het delen van gedachten en het creëren van een gezamenlijke beleving. Het resultaat was een show die niet alleen muzikaal overtuigde, maar ook oprecht raakte.
