Krezip - Terug!

Ziggo Dome, 24 oktober 2019 - 26 oktober 2019

Drie uitverkochte concerten in de Ziggo Dome te Amsterdam en een nieuw album. Het Brabantse Krezip was na een afwezigheid van ruim tien jaar van plan één reünieconcert te geven, maar de band was zo verrast door alle positieve reacties dat ze het nieuwe album 'Sweet High' bij het eerste concert uitbrachten.

De lichten in de zaal gaan uit en op een groot scherm werden enkele hoogtepunten getoond uit de carrière van Krezip in de vroegere periode. Het leek een explosieve opkomst te worden, maar helaas, door een technisch mankement diende na de intro de muziekband weer aangezet te worden. Iedereen vroeg zich af wat er aan de hand was en of het concert wel zou plaats vinden. Verontruste blikken hier en daar, maar na tien minuten vertraging kwam dan toch frontvrouw Jacqueline Govaert als eerste het podium op: "Hehe, daar zijn we dan".

Krezip begon heel klein met Lost Without You, afkomstig van de nieuwe plaat: alleen de bandleden met de instrumenten en verder helemaal niks. Alsof het een klein intiem optreden was in het immens grote Ziggo Dome. Maar daarna ging het dak eraf met een trip down memory lane en liedjes als All Unsaid en Won't Cry, beide van het debuutalbum 'Nothing Less' (2000). Tijdens het daarop volgende Out Of My Bed wist de energieke Govaert het hele publiek mee te krijgen en door de hele Dome galmde het bekende: "Yeaah yeaaah", een echt kippenvelmomentje.

Na het gevoelige I Apologize gingen de lichten uit en werd er opnieuw een filmpje getoond. De verassing was compleet, toen de lichten weer aangingen en er een brug midden in de zaal leidde naar een kleiner podium in het midden. De band nam plaats op dat podium en de brug werd weer naar boven gehezen, heel bijzonder. Daar stond het grote Krezip dan op een mini podium midden in de zaal. Dreams, In Her Head, Happy Now, I'll Be Gone en In Her Sun werden ten gehore gebracht, voor er terug verhuisd werd naar het A-podium.

Daarna brak het concert helemaal open. Krezip bracht met Venus een cover van Shocking Blue. Rennend van de linker- naar de rechtertribune wist Govaert de hele zaal mee te krijgen. De energie, die deze band liet zien, was het ultieme bewijs dat ze nog lang niet uitgeblust zijn. De band is volwassen, maar heeft het jeugdige gevoel goed vast weten te houden.

De brug werd weer neergelaten en Govaert neemt plaats achter de piano op het B podium samen met zus en gitariste Anne. Iedereen verwachtte het, maar de band leek, eigenwijs als ze zijn, toch even anders te beslissen: intieme versies van All My Life en Fine werden ons deel, waarna dan toch eindelijk het prachtige I Would Stay werd bovengehaald. Frontvrouw Govaert hoefde eigenlijk niet eens te zingen, dat deed het publiek voor haar. Dit moet een geweldig gevoel voor de band zijn geweest.

Met Govaert springend bovenop de piano bracht de band Plug It In ten gehore en werd het hele publiek nogmaals opgezweept. Het optreden verplaatste zich weer naar het A podium waar de afsluiters You Can Say en Sweet Goodbyes gepaard gingen met een lading confetti die over het podium werd uitgestort. De staande ovatie was terecht. Wij gaan er vanuit dat dit niet zomaar een reünieconcert was. Krezip is gewoon terug.